Una vintena de persones de l'Empordà, among pescadors artesanals, xefs, restauradors, cooperatives de consum, del moviment d'Economia Solidaria, o de ONGs locals com "El Projecte Sepia" s'han reunit per constituir la "Comunitat de Pràctica Foodnected a l'Empordà", een initiatief voor Low Impact Vissers van Europa i els seus membres Arts Menors Costa Brava, en el marc del projecte Foodnected.
Foodnected És el fruit dels esforços col-lectius de verschillende organitzacions amb the intenció d'ajudar to transformar el sistema alimentari actual en el Mediterrani into un de més just i sostenible. Bovendien heeft het project bijgedragen tot het vergemakkelijken van de totstandbrenging van een voedingsmiddelenketen met een beperkte capaciteit, zowel op het land als in de zee, die functioneert voor de natuur en de mensen, en die producenten en consumenten helpt door middel van lokale eenheden voor actie op lokaal niveau en met als basis valors compartits. El projecte ha englobat varis llocs pilot al Mediterrani, sent un d'ells l'Empordà, on concretament s'ha ajudat en la creació d'Empesca't, un sistema de venta directa i una marca de qualitat, sostenibilitat i comerç just dels productes dels pescadors artesanals de l'Estartit i que funciona satisfactòriament des del passat mes de Juny. En paral-lel, s'ha anat aglutinant un grup d'actors clau dins de la cadena de valor local empordanesa, que comparteixen valores i visió de com han de ser aquests sistemes alimentaris del futur en el territori.
La reunió del dia 25 ha sigut la primera reunió constitutiva d'aquesta Comunitat, en la que es no només es va celebrar de manera més oficial el naixement d'Empesca't, sinó que es va afavorir que els actors que fan possible aquest model es puguin conèixer i reflexionar plegats, ara ja com a grup, en els propers passos i full de ruta per aconseguir afavorir, a l'Empordà, un sistema alimentari més just i sostenible.
"Dit estiu hem posat en marxa aquesta marca i ara necessitem la col-laboració de tots, per això diem que Empesca't no busca clients que puguin servir el nostre producte sinó col-laboradors perquè siguin altaveu del que fem nosaltres en el mar.", aldus Isaac Moya, pescador artesanal i com un dels fundadors d'Empesca't.
"Des de LIFE hem ajudat a convertir Empesca't in una realitat i estem molt orgullosos de la feina feta dels pescadors. Vèiem, però, que era necessari treballar en generar la complicitat d'una comunitat de gent al seu voltant (restaurants, coöperaties, enz.) que comprengués i valorés el valor afegit que porta el seu producte per assegurar-ne l'èxit i la seva viabilitat. Per això espais de reflexió com els d'avui i anar teixint voluntats i confiança de tots els actors en avançar plegats és molt important i esperançador.", aldus Marta Cavallé, coördinadora mediterrània de LIFE.
"A través de recolzar Empesca't ho protegim tot una mica des del consumidor fins al medi ambient, però especialment aquesta nova fornada de pescadors joves que volen fer les coses diferent i han interpretat l'escenari del mercat d'una manera meravellosa.", diu Jordi Jaques, xef del restaurant El Molí de l'Escala.
Vertegenwoordigers van vissersorganisaties, overheidsfunctionarissen, NGO's en andere belanghebbenden kwamen bijeen op 18th in Barcelona, Spanje, naar formeel een focusgroep in te stellen ter bevordering van een doeltreffende en inclusieve vorm van visserijbestuur in heel Europa op basis van de aanpak van gezamenlijk beheer.
Getting the Governance Right: medebeheer een krachtig instrument, geen wondermiddel
Brussel, 25 juni 2018
Brian O'Riordan
Op donderdag 7 juni kwam een delegatie van de kust van Finisterre in Galicië naar Brussel om hun ervaring met een gezamenlijk beheerd visreservaat van de afgelopen tien jaar te presenteren. Het bezoek was georganiseerd door de Fundación Lonxanet en de Costa Sostible FLAG en werd ontvangen door de Low Impact Fishers of Europe (LIFE), Farnet en het Europees Economisch en Sociaal Comité (EESC).
Voorhamer en moer: LIFE vindt het ambitieuze voorstel van de Europese Commissie om de visserijcontroleverordening te wijzigen overdreven normatief en niet geschikt om de lastige problemen op het gebied van vangstrapportage, toezicht en handhaving in de kleinschalige visserij aan te pakken.
Brussel, 19 juni 2018
Brian O'Riordan
LIFE zou graag zien dat bij de tenuitvoerlegging van de nieuwe controleverordening meer wordt uitgegaan van een bottom-up-aanpak, met meer belonen en minder straffen om kleinschalige visserijactiviteiten in de regelgeving op te nemen. De ambities van het voorstel zijn terecht hoog. Ten onrechte wordt de verantwoordelijkheid voor de naleving bij de sector gelegd, zonder dat wordt voorzien in de nodige ondersteunende maatregelen en richtsnoeren om de overgang te vergemakkelijken.
Kleinschalige visserij, het levensbloed van de vergeten Europese vloot, is lange tijd een buitenbeentje geweest in het Europees gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB). Kleinschalige visserij (SSF) (vaartuigen van minder dan 12 meter lang die gebruik maken van niet-trekkend vistuig), die in 2015 74% van de actieve vissersvloot uitmaakte, is momenteel niet verplicht om zijn vangsten te melden of zijn positie op zee op te geven. Dit zal veranderen, en drastisch veranderen onder de hervormde controleverordening.
DG Mare heeft onlangs een voorstel tot wijziging van de controleverordening gepubliceerd. In haar nieuwe vorm zal zij aanzienlijke eisen opleggen aan de exploitanten van kleine vaartuigen, met gevolgen voor de wijze waarop zij hun activiteiten uitvoeren. Vermeldenswaard zijn de eisen om een elektronisch logboek bij te houden en om de vangst, per soort, te wegen bij aanlanding. De aanvoer van ongesorteerde soorten wordt alleen toegestaan indien aan strikte voorwaarden wordt voldaan, waaronder weging met behulp van door de autoriteiten van de lidstaat beheerde of gecontroleerde systemen. Dit zal gevolgen hebben voor vele regelingen voor rechtstreekse verkoop, waarbij vis vanaf kleine vaartuigen wordt verkocht terwijl deze zich nog op zee bevinden, en de vangsten bij aanlanding naar de kopers worden verzonden. Kleine marktdeelnemers moeten ook rekening houden met de strenge nieuwe bepalingen inzake overtredingen en sancties, waaronder een nieuw strafpuntensysteem.
In het Commissievoorstel is bepaald dat "alle vaartuigen, ook die met een lengte van minder dan 12 meter, moeten een volgsysteem hebben", en dat "alle vissersvaartuigen met een lengte van minder dan 12 m moeten hun vangsten elektronisch melden".
Een ander belangrijk punt in het voorstel is de afschaffing van de vrijstelling van rapportage in logboeken over vangsten van minder dan 50 kg. Volgens DG Mare is deze vrijstelling "zou tot 350.000 ton vis kunnen overblijven, wat overeenkomt met 6% van de momenteel door EU-vissersvaartuigen gemelde vangsten, ongeregistreerd".
LIFE is ingenomen met de erkenning in het voorstel dat "kleinschalige visserij speelt een belangrijke rol in de Unie, zowel vanuit biologisch, economisch als sociaal oogpunt".. LIFE is het er ook mee eens dat "het is belangrijk te controleren of de visserijactiviteiten en -inspanningen van kleinere vaartuigen in overeenstemming zijn met de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid."
LIFE dringt er echter op aan dat de eisen inzake elektronische melding worden aangepast aan de realiteit van de kleinschalige visserij. De omstandigheden aan boord van kleinere vaartuigen, met name in ongunstige zee- en weersomstandigheden, zijn in de meeste gevallen niet gunstig voor multitasking en manipulaties op kleine apparaten die zowel handigheid als precisie vereisen.
In het nieuwe voorstel wordt benadrukt dat "De lidstaten moeten alle vissersvaartuigen kunnen volgen, ook vissersvaartuigen met een lengte van minder dan 12 meter". en dat "voor schepen met een lengte van 12 meter is het nu mogelijk om mobiele apparatuur te gebruiken die minder duur en gebruiksvriendelijk is".
Wat de verslaglegging betreft, wordt in het voorstel ook opgemerkt dat: "Extra lasten voor kleine marktdeelnemers (kleinschalige vissers) zullen worden vermeden door de invoering van eenvoudige en kosteneffectieve meldingssystemen voor visserijgegevens, waarbij gebruik wordt gemaakt van betaalbare en op grote schaal beschikbare technologieën voor mobiele telefoons".
Tot zover alles goed.
Een belangrijke reden tot bezorgdheid is echter dat een studie in opdracht van DG Mare onder auspiciën van EASME "de voor het elektronisch toezicht op kleinschalige vloten (SSF's) ontwikkelde benaderingen te onderzoeken en goede praktijken op dit gebied voor te stellen" is geschrapt. De bevindingen van deze studie hadden de basis moeten vormen voor de verfijning van de nieuwe visserijcontroleverordening, en hadden een inventaris moeten opleveren van de verschillende betaalbare en op grote schaal beschikbare technologieën voor mobiele telefoonsen technologische oplossingen op maat heeft toegepast voor de meldingsproblemen die zich in de SSF hebben voorgedaan. Bij gebrek aan een officiële verklaring kan alleen maar worden gespeculeerd over de reden waarom deze studie niet is uitgevoerd, en over de vraag of dit al dan niet te maken heeft met de onnodige haast waarmee deze nieuwe verordening erdoor wordt gedrukt.
Het voorstel is gedoemd op dit punt te mislukken tenzij wordt gekozen voor een meer bottom-up benadering van elektronische logboeken voor SSF, met inbegrip van proeven op zee, opleidingscursussen, en financiële steun voor SSF-operatoren om geschikte apparatuur te installeren, te onderhouden en te gebruiken.
Ook moet worden opgemerkt dat de bedoelingen van de Commissie misschien goed bedoeld zijn, maar dat de realiteit is dat we op het moment van schrijven nog ver verwijderd zijn van de mogelijkheid om toegang te krijgen tot de eerder genoemde "eenvoudige en kosteneffectieve meldingssystemen voor visserijgegevens, waarbij gebruik wordt gemaakt van betaalbare en op grote schaal beschikbare mobiele telefoontechnologieën". Het is ook duidelijk dat er momenteel geen systeem op zee lijkt te bestaan dat kan "praten" met de administratieve servers aan land.
De top-down benadering wordt benadrukt in artikel 15, lid 2, waarin staat dat: Kapiteins van uniale visserijvaartuigen met een lengte over alles van minder dan 12 meter verstrekt langs elektronische weg de informatie als bedoeld in artikel 14, aan de bevoegde autoriteit van hun vlaggenlidstaat nadat de laatste visserijactiviteit is beëindigd en voor het binnenlopen van de haven.
De SSF zullen ook moeten voldoen aan de verplichting voor alle categorieën vaartuigen om in het logboek informatie over verloren vistuig op te nemen, met inbegrip van het soort verloren vistuig, de datum en het tijdstip waarop het vistuig verloren is gegaan, de positie waar het vistuig verloren is gegaan en de maatregelen die zijn genomen om het vistuig terug te halen. Vaartuigen van minder dan 12 meter zullen ook de nodige apparatuur aan boord moeten hebben om verloren vistuig terug te halen.
Voor grotere schepen in de sector van minder dan 12 meter, met een dek, met een elektriciteitsvoorziening en met een goed beschut stuurhuis dat ver verwijderd is van de plaatsen waar het vistuig wordt behandeld, kan dit relatief gemakkelijk zijn om aan te voldoen. Kleinschalige vaartuigen in Europa zijn echter meestal 5 tot 7 meter lang en wegen ongeveer 3 ton. Deze vaartuigen hebben geen dek, zullen waarschijnlijk geen stroomvoorziening hebben en hebben weinig te bieden in de vorm van een beschutte ruimte weg van de plaats waar het vistuig wordt behandeld. Het bedienen van een mobiel toestel, hoe betaalbaar of ruim beschikbaar ook, op een bewegend platform onder dergelijke omstandigheden met een natte en glibberige handschoen, met de andere hand aan de helmstok, is op zijn zachtst gezegd een hele uitdaging.
Dergelijke bewerkingen kunnen het gemakkelijkst en doeltreffendst worden uitgevoerd zodra de vis aan land is gebracht, en waarschijnlijk met het grootste effect op de plaats en/of het tijdstip van verkoop. Het is duidelijk onpraktisch voor alle vaartuigen om weegschalen aan boord te hebben, zelfs als dat op een klein vaartuig mogelijk zou zijn, zodat deze eis berust op een schatting van het gewicht van de verschillende soorten die vóór het aanlanden aan boord zijn. LIFE vraagt zich dan ook af welke waarde de melding "op zee" voor de regelgever zou kunnen hebben - en wat voor hardware wordt voorgesteld om exploitanten van VB's in staat te stellen hun vangstgegevens te registreren.
De verordening heeft betrekking op alle kleinschalige vaartuigen. Deze sector telt bijna 62.000 vaartuigen in heel Europa, van de kleinste Griekse eilanden tot de meest noordelijke archipels, en ondanks de hierboven vermelde uitdagingen: waar moet de infrastructuur vandaan komen en wie gaat die betalen om de enorme hoeveelheid gegevens over individuele vaartuigbewegingen, verlies van vistuig, vangstaangiften en de daaropvolgende aanvoeraangiften te verwerken?
En wat gebeurt er als het stuk gaat? In het verleden is gebleken dat de technologie op vaartuigen minder betrouwbaar is dan die op het land. Wat doet de visser in geval van technische defecten? Mag hij de haven of de baai nog verlaten en wat zijn, met betrekking tot de ultraperifere gebieden, de praktische aspecten van het op korte termijn gerepareerd krijgen van de apparatuur?
Je hebt geen voorhamer nodig om een noot te kraken. LIFE dringt er daarom op aan dat, op basis van de aanzienlijke ervaring die de SSF tot dusver met mobiele technologieën heeft opgedaan, meer wordt nagedacht over het afstemmen van rapporteringsmaatregelen op de realiteit van SSF-operaties. De afgelopen jaren zijn de mobiele technologieën met sprongen vooruitgegaan, evenals de vindingrijkheid van de reddingswerkers bij het gebruik en de toepassing van APP's en SMS voor hun behoeften, of het nu gaat om veiligheid op zee, toegang tot webgegevens, het runnen van hun bedrijf of communicatie met de markt.
Mobiele technologieën, EMS, APP's en SMS gekoppeld aan webgebaseerde systemen bieden tal van mogelijkheden om de rapportage te verbeteren, de naleving van de wettelijke voorschriften te verzekeren en tegemoet te komen aan de behoeften van visserijactiviteiten inzake realtime-informatie, het verzenden van noodoproepen, het informeren van markten en het registreren van gegevens voor privégebruik.
Bij de uitvoering van een gewijzigde visserijcontroleverordening moeten evenwel realistische streefdoelen en termijnen worden vastgesteld en moet een flexibele bottom-up-aanpak worden gevolgd om ervoor te zorgen dat alle door de SSF verrichte activiteiten aan de doelstellingen van goed visserijbeheer kunnen voldoen door tijdig de nodige gegevens in het vereiste formaat te verstrekken. Hoe doeltreffend en gebruiksvriendelijk de nieuwe mobiele technologieën ook mogen zijn, als er geen doeltreffende applicatieprogrammeringsinterface (API) is tussen de mobiele technologie en de server die de vangstgegevens registreert, samen met de vereiste infrastructuur om de gegevensstromen te verwerken, zal de verordening eerder een wegversperring zijn dan een routekaart voor een doeltreffend en efficiënt visserijbeheer in Europa.
Last but not least zullen de procedures bij overtredingen worden verscherpt en zullen er gestandaardiseerde minimumboetes worden vastgesteld. Daarnaast wordt een nieuw puntensysteem ingevoerd dat een doeltreffende afschrikking moet garanderen tegen de meest schadelijke gedragingen, die kunnen leiden tot schorsing of intrekking van de visvergunning of van het recht om een vaartuig te besturen.
Wat een ernstige inbreuk is, hangt af van de ernst van de inbreuk in kwestie en moet worden bepaald door de bevoegde autoriteit van de betrokken lidstaat. Er worden 17 activiteiten opgesomd die als ernstige inbreuken moeten worden beschouwd. Het wordt aan de autoriteiten van de lidstaten overgelaten om te beslissen of nog eens 9 activiteiten, afhankelijk van de ernst ervan, als ernstige inbreuken moeten worden behandeld, waaronder "niet-nakoming van de verplichting om gegevens betreffende visserijactiviteiten, waaronder door het volgsysteem voor vaartuigen door te geven gegevens en voorafgaande kennisgevingen, nauwkeurig te registreren en te melden".
LIFE vreest dat de kleinste vaartuigen ten onrechte zullen worden gecriminaliseerd, omdat het voor kleine vaartuigen moeilijk is om aan de nieuwe rapportagevoorschriften te voldoen. Wij zouden graag zien dat er meer stimulansen worden gegeven in de vorm van subsidies en opleidingscursussen en minder sancties en strafvervolging om kleinschalige visserijactiviteiten in de regulerende GVB-structuur op te nemen.
23 milieu-NGO's en organisaties die vissers uit Frankrijk, Duitsland en Nederland vertegenwoordigen,
en het VK diende een formeel verzoek in bij het Europees Bureau voor Fraudebestrijding, bekend als OLAF, om een onderzoek in te stellen
of er fraude is gepleegd in verband met de Nederlandse elektrische trawlvisserij.
23 milieuorganisaties en vertegenwoordigers van pêcheurs in Frankrijk, Duitsland, Ierland, de Pays-Bas en het Koninkrijk der Nederlanden hebben bij het Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF) een onderzoek naar de Noord-Ierse pêche geëlektrificeerd wegens verdenking van fraude.
23 milieu-NGO's en -organisaties namens vissers uit Frankrijk, Duitsland, Nederland en het Verenigd Koninkrijk een officieel verzoek ingediend bij het Europese Bureau voor Fraudebestrijding -OLAF- om een onderzoek te starten naar het vermoeden van fraude in de Nederlandse pulsvisserij.
23 organizacji ekologicznych i organizacji reprezentujących rybaków z Francji, Niemczech, Holandii i Wielkiej Brytanii złożyło formalny wniosek do Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, w skrócie OLAF,
o wszczęcie dochodzenia w sprawie podejrzenia o nadużycia finansowe holenderskich rybaków poławiających prądem.
23 ONG ecologistas y organizaciones de pescadores de Francia, Alemania, Países Bajos, y el Reino Unido han presentado una petición formal a la Oficina Europea de lucha contra el Fraude, la OLAF, para que inicie una investigación ante la sospecha de fraude en la pesca eléctrica neerlandesa.
23 Umweltschutzorganisationen und Fischereiverbände aus Frankreich, Deutschland, den Niederlanden und dem
Het Vereinigte Königreich heeft vandaag in het kader van het Europäische Amt für Betrugsbekämpfung, kortweg OLAF, een aantal förmlichen
Antrag auf Einleitung eines Ermittlungsverfahrens wegen des Verdachts auf Betrug in der niederländischen Elektrofischerei gestellt.
23 ONG en organizzazioni per la difesa dell'ambiente che rappresentano i pescatori della Francia, Germania, Paesi Bassi e Gran Bretagna hanno presentato una richiesta formale all'Ufficio Europeo per la Lotta Antifrode, conosciuto
zoals OLAF, affinché conduca un'indagine su una sospetta frode nella pesca elettrica olandese.
De vraag- en antwoordrubriek illustreert het besluit van de Commissie om de controleverordening bij te werken en aan te scherpen. Hun redenering, vermeld in het gedeelte met vragen en antwoorden, is dat "het huidige visserijcontrolesysteem is een afspiegeling van de controlestrategieën, -methodologieën en -uitdagingen van meer dan 10 jaar geleden, en is niet toegerust om doeltreffend te voorzien in de huidige en toekomstige behoeften op het gebied van visserijgegevens en vlootcontrole, die gelijke tred houden met de voortdurende ontwikkeling van visserijpraktijken en -technieken. Het biedt ook niet de nodige flexibiliteit om te profiteren van moderne en kostenefficiëntere controletechnologieën en gegevensuitwisselingssystemen.
Ten slotte, maar daarom niet minder belangrijk, bevordert het huidige systeem niet op doeltreffende wijze een nalevingscultuur en zijn er bij de uitvoering van de huidige handhavingsregels belangrijke mazen aan het licht gekomen, die herziening rechtvaardigen.......... Een handhavingssysteem met afschrikkende, evenredige en doeltreffende sancties is van het grootste belang om ervoor te zorgen dat het GVB en de instandhoudingsmaatregelen worden nageleefd".
Sterk spul! Wat betekent dit voor de Britse vissers in het algemeen en de kleinschalige vloot in het bijzonder?
Het betekent dat dingen gaan veranderen, en drastisch veranderen.
In comes electronic reporting for ALL vessels, irrespective of size, vessel tracking will be mandatory, as well as the need to report catches BEFORE landing.
Nogmaals, van het voorstel: "Voor de kleinere vaartuigen is het tegenwoordig mogelijk gebruik te maken van mobiele en andersoortige volgapparatuur, die betaalbaar en gemakkelijk te gebruiken is. Ook moeten alle vangsten elektronisch worden geregistreerd en gemeld, ongeacht de grootte van het vaartuig en de hoeveelheid gevangen vis.
Rapportage op papier zal daarom geleidelijk worden afgeschaft en de huidige afwijkingen zullen worden opgeheven.
Het voorstel blijft echter technologisch neutraal, in die zin dat het niet het gebruik van een specifieke technologie voorschrijft. Specifieke toepassingen zullen moeten worden toegesneden op de verschillende behoeften en actoren, zonder uit het oog te verliezen dat interoperabiliteit noodzakelijk is.
Alle bepalingen zullen in één enkel besluit worden opgenomen: de controleverordening. Dankzij het handhavingssysteem zullen vissers in de hele EU gelijk worden behandeld, ongeacht de lidstaat waar zij actief zijn of aanlanden".
We zullen in de hele EU dus allemaal gelijk worden behandeld, hoewel er duidelijk speelruimte zal zijn voor elke lidstaat om zijn eigen systemen aan te passen. Veel succes daarmee!
In dezelfde geest zal de huidige afwijking voor het niet melden van vangsten van minder dan 50 kg worden afgeschaft [de EU schat dat hierdoor in de hele EU tot 350 000 ton vis kan worden aangeland die niet wordt gemeld!] Het ziet er echter naar uit dat de huidige toelating voor de rechtstreekse verkoop van vis aan particuliere kopers zal blijven bestaan: ["De traceerbaarheidsvoorschriften zijn niet van toepassing op kleine hoeveelheden visserijproducten die rechtstreeks van vissersvaartuigen aan de consument worden verkocht".]
Er worden nieuwe regels voorgesteld voor het melden van verloren vistuig: "Het verlies van vistuig zal worden gemeld via het zogeheten visserijlogboek, dat elektronisch bij de bevoegde autoriteiten zal worden ingediend. Aangezien het verlies van vistuig betrekking kan hebben op alle categorieën vissersvaartuigen, ongeacht hun grootte, moeten alle categorieën vaartuigen het via het logboek melden. Alle vaartuigen zullen ook de nodige uitrusting aan boord moeten hebben om verloren vistuig terug te halen".
Dit element lijkt via de achterdeur de verplichting in te voeren om te registreren hoeveel vistuig een visser bij zich heeft en uitzet, en hoeveel er verloren gaat en al dan niet wordt teruggehaald, ongeacht of het gaat om een sleepnet, een beuglijn, een kuil of een net.
Het valt dus nog te bezien in hoeverre er sprake zal zijn van gelijke concurrentievoorwaarden, niet alleen in de lidstaten maar ook binnen de lidstaten, aangezien het duidelijk is dat de huidige "handhaving" verschilt aanzienlijk naargelang van waar je vist.
En als u denkt dat de voorstellen problemen zullen veroorzaken en weerstand zullen oproepen bij de beroepsvissers, dan zal die waarschijnlijk niet zo luidruchtig zijn als die van de recreatievissers, die zullen worden geregistreerd en een vergunning zullen krijgen op basis van dat: "Er zijn naar schatting 8 tot 10 miljoen recreatievissers in de EU, maar de vangsten uit de recreatievisserij zijn vandaag de dag nog steeds grotendeels onboekbaar wegens het ontbreken van deugdelijke controlemaatregelen". Lidstaten "...... zal in staat zijn betrouwbare gegevens over vangsten en praktijken te verzamelen". En wie al die miljoenen vissers, verspreid langs de kusten van Europa, gaat controleren en handhaven, zal ook een "uitdaging" worden, als het al mogelijk is.
De lijst van ernstige inbreuken zal worden bijgewerkt en uitbetaald ongeacht de grootte van het vaartuig of de hoeveelheid betrokken vis, dus op die basis kunnen we aannemen dat het niet uitmaakt of je één vis te veel hebt, of duizend ton, de straf zal dezelfde zijn?
Oh, en er komen CCTV's op boten die een bepaald niveau van teruggooirisico hebben.
Deze voorstellen, en het zijn in dit stadium nog maar voorstellen, zullen tot grote bezorgdheid leiden in verband met de duidelijke doelstelling van de Commissie om de naleving van de voorschriften aan te scherpen. Hoeveel van de technologie werkelijk zal werken, valt nog te bezien. Er zal een een geheel nieuw systeem van elektronische rapportagestructuren die met elkaar en met de centrale servers op lokaal, nationaal en EU-niveau moeten kunnen communiceren, en dat is op dit moment nog niet het geval. De hoeveelheid gegevens die door de ether zal vliegen zal enorm zijn, vooral als je kijkt naar de hoeveelheid commerciële en recreatieve activiteiten op een willekeurige dag. Wie de tijd en de middelen zal hebben om deze informatie te bestuderen, valt nog te bezien.
En zal Brexit Britse vissers, zowel commerciële als recreatieve, redden van deze nieuwe eisen? Reken er maar niet op!
Juli en augustus 2018
Dutch 
English 
Croatian 
French 
German 
Greek 
Italian 
Polish 
Romanian 
Spanish 
Maltese