Catania, 16 mei 2018
Claudia Orlandini
In het kader van haar driejarig project "Mainstreaming van kleinschalige visserij met een lage impact in de Middellandse Zee" gefinancierd door de Stichting MAVA, wil LIFE zijn aanwezigheid ter plaatse versterken om meer steun te verlenen aan de kleinschalige visserijgemeenschappen in de regio (klik hier voor meer informatie over het project). Na een uitgebreid interviewproces Prof. Iuri Peri werd geselecteerd om LIFE te helpen bij deze belangrijke taak in heel Italië, maar met speciale aandacht voor Sicilië.. Iuri werkt momenteel als onderzoeker aan de Universiteit van Catania en heeft ruime ervaring in de landbouweconomie. Hij heeft een aantal belangrijke papers geproduceerd in samenwerking met internationale onderzoeksnetwerken gericht op duurzame plattelandsontwikkeling en kleinschalige visserij. Iuri spreekt vloeiend Italiaans, Engels en Frans en zal zeker een waardevolle aanvulling zijn op het LIFE-team. Hij zal de stem van onze mediterrane leden laten horen en positieve veranderingen teweegbrengen, zowel in het veld als op Europees niveau.
Goedemorgen Iuri, en welkom! Wat trok je interesse in LIFE en waarom wilde je voor het platform werken?
Ik was erg onder de indruk toen ik las over de visie van LIFE, een visie die ik ten zeerste deel en waaraan ik hoop te kunnen bijdragen, vooral met het oog op de uitvoering van activiteiten die de kleinschalige visserijsector in Zuid-Europa ten goede komen.
Met een achtergrond als onderzoeker aan de Universiteit van Catania heeft u academisch werk verricht met betrekking tot een aantal aspecten van de sociaal-economische dimensie van de kleinschalige visserij. Kunt u ons de kenmerken van de Siciliaanse kleinschalige visserij beschrijven?
De Siciliaanse kleinschalige visserijsector vertegenwoordigt 23% van de Italiaanse vloot en produceert 18% van de nationale visserijproducten. De Siciliaanse vloot is dan ook de vloot die de Italiaanse kleinschalige visserij het best vertegenwoordigt, zowel wat betreft capaciteit (aantal vaartuigen en tonnage) als activiteiten (visserij-inspanning en vangsten). De kleinschalige visserij is het meest verbreid in Sicilië en vormt het belangrijkste segment wat het aantal vaartuigen betreft, met 67% van de Siciliaanse vloot. Zij biedt werk aan 41,71 TW van de regionale vissers, met meer dan 3 000 vissers.
De Siciliaanse kleinschalige visserij weerspiegelt de nationale dynamiek, dat wil zeggen de dramatische achteruitgang van de sector, zowel wat het aantal boten als wat het aantal werknemers betreft, parallel met de vergrijzing van de werknemers in de sector. Een aantal factoren heeft tot deze ontwikkeling geleid, zoals de algemene kostenontwikkeling, het Europese beleid, veranderingen in consumptiemodellen en levensstijlen, de vergrijzing van de bevolking en de voortdurende achteruitgang van de visbestanden. Dit alles heeft bijgedragen tot de erosie van het culturele erfgoed dat de ambachtelijke visserij vormt.
Wat zijn, uitgaande van wat u zojuist hebt beschreven, de belangrijkste uitdagingen voor de kleinschalige sector in Italië en Sicilië en hoe kan LIFE helpen deze te overwinnen?
Op basis van de onderzoeken die ik de afgelopen jaren heb verricht, ben ik ervan overtuigd dat we, om positieve ontwikkelingsprocessen op gang te brengen, enerzijds tijdig economische analyses moeten uitvoeren en anderzijds de sociale, politieke en institutionele (dat wil zeggen bestuursgerelateerde) aspecten die deze processen regelen en beïnvloeden, grondiger moeten bestuderen. Dit geldt met name als we kijken naar de kleinschalige visserij, die pas sinds kort centraal staat in de internationale en regionale institutionele debatten. Er is nog veel werk aan de winkel om de samenwerking tussen vissers te versterken en een vertrouwensrelatie tussen vissers en instellingen op te bouwen, waarbij samen moet worden gewerkt om de achteruitgang van de sector te keren.
Wij weten dat het voor een doeltreffend visserijbeheer van essentieel belang is de sector bij het besluitvormingsproces te betrekken en te zorgen voor een bottom-up aanpak. Hoe kunnen wij deze aanpak in Italië en op Sicilië het best versterken?
Op basis van mijn ervaring denk ik dat het alleen door een concrete betrokkenheid bij de vissers en hun gezinnen mogelijk is de juiste strategieën vast te stellen die met de andere belanghebbenden, waaronder het maatschappelijk middenveld, academici en beleidsmakers, kunnen worden gedeeld. Alleen door een participatieve bottom-up aanpak kunnen we de beste voorwaarden creëren om het sociale en economische welzijn van de sector te verbeteren.
Medebeheer is een aanpak van het visserijbeheer die in de meeste plaatselijke casestudies waarin het in praktijk is gebracht, verbeteringen mogelijk heeft gemaakt op het gebied van bestuur en duurzaam beheer van de visbestanden. Hebt u voorbeelden op Italiaans niveau waar medebeheer met succes is toegepast en die u zou aanbevelen als beste praktijk die elders kan worden nagevolgd?
Medebeheer is een sleutelmoment bij het bepalen van strategieën om de sociaal-economische en economische duurzaamheid van de kleinschalige visserij te garanderen. In Sicilië is het COGEPA-systeem, dat enkele jaren geleden in werking is getreden, een zeer interessant experiment gebleken waarbij de vissers daadwerkelijk bij het gedeelde beheer werden betrokken. Ik denk dat dit model een goed uitgangspunt is voor navolging op regionaal en zelfs nationaal niveau.
Wat is het eerste wat je gaat doen in het kader van LIFE'project?
Ik wil beginnen met het vaststellen van de juiste strategieën om het menselijk en sociaal kapitaal in de kleinschalige visserijsector te versterken, dat jarenlang door instellingen op alle niveaus schaamteloos is genegeerd, en dat vooral nodig is in een zo complex gebied als de Middellandse Zee.
♦ ♦ ♦