1) Przyznaj prawo do połowów tym, którzy łowią w sposób zrównoważony
W ramach WPRyb należy przyznać priorytetowy dostęp tym rybakom, którzy wywierają najmniejszy wpływ na środowisko i wnoszą największą wartość dodaną do lokalnej działalności połowowej i społeczności. Dostęp do ryb musi być uzależniony od wyników osiąganych przez poszczególnych operatorów w oparciu o kryteria środowiskowe, społeczne i ekonomiczne. Należy preferować rybaków stosujących zrównoważone praktyki, z minimalnym przyłowem, wysokim wskaźnikiem zatrudnienia w stosunku do wielkości połowu oraz mniejszą zależnością od dotacji i paliwa. W ten sposób można utrzymać zatrudnienie związane z rybołówstwem, a korzyści z działalności połowowej szerzej rozpropagować wśród społeczności nadmorskich.
WPRyb musi uznać, że kwota (prawo do połowów) jest dobrem publicznym, a nie własnością prywatną, i rozdzielać uprawnienia do połowów w sposób nagradzający zrównoważone metody połowowe. W związku z tym jesteśmy przeciwni przekazywalne koncesje połowowe (TFC), systemu, który skutecznie prywatyzuje dostęp do możliwości połowowych i może doprowadzić do konsolidacji zasobów morskich w rękach mniejszej liczby silniejszych podmiotów. Sprzeciwiamy się prywatyzacji morza i jego zasobów.

2) Zmniejszenie nadmiernej zdolności połowowej tam, gdzie ona istnieje, bez pozbawiania działalności rybaków zajmujących się połowami rzemieślniczymi i mało intensywnymi.
Szacuje się, że floty rybackie UE mogą w wielu przypadkach wywierać presję połowową na stada, która jest od dwóch do trzech razy większa od zrównoważonego poziomu. Nowa WPRyb musi zawierać szczegółowy wykaz nadmiernej zdolności połowowej, zapewniając jej ocenę w odniesieniu do stanu zasobów w łowiskach docelowych. Starania zmierzające do zmierzenia zdolności połowowej muszą uwzględniać zdolność statku lub floty do połowu ryb, a nie tylko liczbę, wielkość i moc silnika statków.
Państwa członkowskie UE muszą pilnie wdrożyć plany działania mające na celu zmniejszenie zdolności połowowej tam, gdzie istnieje nadmierna zdolność połowowa, oraz przestawienie zdolności połowowej na metody połowowe o niskiej szkodliwości, bez przekraczania zrównoważonych poziomów natężenia połowów. Działania te powinny być ściśle powiązane z regionalnymi planami zarządzania rybołówstwem i gwarantować, że problemy związane z przełowieniem i nadmierną zdolnością połowową nie zostaną przeniesione na łowiska poza wodami UE. Istnieje wiele nietrafionych przypadków jednoczesnego wykorzystywania środków publicznych na złomowanie statków i odnawianie części floty, co prowadzi do wzrostu netto zdolności połowowej, zwłaszcza w przypadku floty o wysokiej intensywności połowów, oraz do uszczuplenia zasobów.
Podkreślamy potrzebę zmniejszenia połowów na poziomie europejskim, ale nie może się to odbywać ze szkodą dla tych, którzy stosują bardziej zrównoważone praktyki. Nowa WPRyb musi zagwarantować, że sektor rybołówstwa będzie przedkładał jakość nad ilość: będzie łowił mniej, ale bardziej inteligentnie.

3) Położyć kres szkodliwym subsydiom i niezrównoważonym praktykom połowowym
Uprzemysłowienie sektora rybołówstwa sprawiło, że europejskie morza cierpią z powodu dziesięcioleci niszczycielskich połowów i przełowienia.
Flota europejska otrzymuje co roku kilka milionów euro dotacji. Duża część tych pieniędzy jest wydawana na destrukcyjne, a czasem nawet nielegalne operacje połowowe. Nowy Europejski Fundusz Morski i Rybacki (EFMR) musi natomiast skupić się na wspieraniu przejścia społeczności rybackich i operatorów na bardziej zrównoważone podejście.
Wszyscy europejscy rybacy muszą ściśle przestrzegać przepisów. Statki lub operatorzy, którzy zostali przyłapani na nielegalnych połowach, nie powinni otrzymywać przyszłych dotacji. Nowa WPRyb musi wzmocnić i ulepszyć środki monitorowania i kontroli, które muszą być stosowane w sposób równomierny i sprawiedliwy w całej Unii i poza nią.
Co roku z europejskich statków na północno-wschodnim Atlantyku odrzuca się oszałamiającą ilość 1,3 mln ton ryb. Zreformowana WPRyb musi obejmować wyraźne kroki w kierunku osiągnięcia celu zerowych odrzutów, uzupełnione o surowe przepisy dotyczące selektywności, wielkości i wagi, w szczególności włoka, pogłębiarki i innych ruchomych narzędzi połowowych. Ograniczyłoby to niepożądane połowy i potrzebę ciągłego zwiększania mocy silnika. EFMR powinien wspierać rozwój bardziej selektywnych praktyk połowowych, zachęcać do współpracy między rybakami i naukowcami oraz zapewniać znaczące wsparcie dla tworzenia organów przedstawicielskich sektora tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego o niewielkim wpływie na środowisko. Należy zakazać niszczycielskich metod połowu, które wywierają szkodliwy wpływ na środowisko morskie, takich jak niektóre formy ciężkich narzędzi połowowych oraz poławianie niedojrzałych, niewymiarowych ryb. Osoby stosujące niszczycielskie praktyki połowowe nie powinny być uznawane za rybaków uprawiających tradycyjne, zrównoważone rybołówstwo w ramach WPRyb.

4) Przywrócić zdrowie naszym morzom w Europie i na całym świecie
Europejskie zarządzanie rybołówstwem powinno uwzględniać różne realia lokalne i regionalne, a w jego centrum powinien znaleźć się sektor tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego. Powinno ono opierać się na doświadczeniu i umiejętnościach osób bezpośrednio związanych z rybołówstwem. Ich know-how i wiedzę empiryczną należy doceniać i wykorzystywać w ramach ściślejszej współpracy z rządowymi organami regulacyjnymi, instytucjami naukowymi, komitetami doradczymi, rybakami prowadzącymi połowy małoobszarowe i tradycyjne oraz innymi interesariuszami w ramach struktury współzarządzania, w tym opracowywania planów zrównoważonego zarządzania.
W ramach nowej WPRyb należy znacznie wzmocnić badania nad stanem zasobów rybnych i środkami odbudowy, w tym poprzez zwiększone finansowanie z EFMR.
Warunkiem wstępnym powinno być wdrożenie opartego na ekosystemie podejścia do zarządzania rybołówstwem, chroniącego środowisko morskie. Limity połowowe nie powinny przekraczać zaleceń naukowców, a nowa WPRyb musi zagwarantować, że do 2015 r. wszystkie stada ryb zostaną odbudowane do poziomów powyżej tych, które mogą zapewnić zrównoważone połowy.
Rezerwaty morskie są jednym z rozwiązań mających na celu ochronę środowiska morskiego przed skutkami połowów. Podobnie jak w przypadku każdego innego środka ochrony przyrody, ich tworzenie musi być poprzedzone odpowiednimi konsultacjami i uwzględnieniem potrzeb rybaków o niewielkim wpływie na środowisko.