Workshop in Thorupstrand - 2018
"Overleven en gedijen: Waarde toevoegen aan het visserijbeleid
en productie voor kleinschalige vissers".
Persbericht - voor onmiddellijke vrijlating
Hoe de gebrekkige erkenning en regulering van de visproducentenorganisaties van de EU het gemeenschappelijk visserijbeleid en de kleinschaligere vissers in de steek laat, en wat er moet worden gedaan om dit te verhelpen.
Onder de kleinschalige kustvissers (SSCF) van Europa [80% in aantal van de totale EU-vloot] neemt de belangstelling toe voor de mogelijke voordelen die de oprichting van specifiek voor kleinschalige visserij opgerichte producentenorganisaties voor hen kan opleveren.
Dit zou goed nieuws zijn voor alle partijen die belang hebben bij de verwezenlijking van de doelstellingen van het GVB, aangezien in de verordeningen wordt erkend dat PO's "de sleutel" zijn tot de verwezenlijking van die doelstellingen, en de kleinschalige kustvissers van Europa een grote meerderheid van alle Europese vissers vertegenwoordigen.
LIFE heeft opdracht gegeven voor dit rapport na te gaan of de voorschriften en de structuur die de Europese SSCF zou ondertekenen, geschikt zijn voor het beoogde doel en open, eerlijk en billijk zijn.
Het verslag maakt duidelijk de noodzaak voor de Commissie en de lidstaten om actie te ondernemen ervoor te zorgen dat wordt voldaan aan de voorwaarden voor erkenning van producentenorganisaties en brancheorganisaties, als vastgesteld in respectievelijk artikel 14 en artikel 16 van de verordening houdende een gemeenschappelijke ordening van de markten.
Als zij dit blijven nalaten, vormt dit een rechtstreekse bedreiging voor de hoofddoelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid en de gemeenschappelijke ordening van de markten.
Wij dringen er bij de Commissie op aan met spoed nagaan of de PO's van haar lidstaten aan de voorschriften voldoen en onze aanbevelingen in overweging te nemen, die bedoeld zijn om op constructieve wijze manieren voor te stellen om het falen van het huidige regelgevingssysteem aan te pakken.
Noot voor de redactie: Het platform Low Impact Fishers of Europe [LIFE] is een organisatie van organisaties van kleinschalige commerciële vissers in heel Europa, gerund door vissers, voor vissers. Het platform heeft tot doel omstandigheden te creëren waarin de visserij op duurzame wijze wordt beoefend en kleinschalige vissers en vrouwen met een lage impact in Europa hun sociale en economische levensvatbaarheid kunnen maximaliseren.
LEES HIER HET OFFICIËLE VERSLAG IN HET ENGELS
♦ ♦ ♦
Voor nadere informatie kunt u contact opnemen met Claudia Orlandini, communicatiemedewerker in het LIFE-kantoor in Brussel op 0032 2741 2433 of voor vragen uit het VK op 0044 1437 751242
147 ton zwerfvuil uit de Oostzee gevist:
Poolse kleinschalige vissers tonen leiderschap bij de aanpak van spooknetten
Warschau, 16 januari 2018
Marcin Ruciński
Over vistuig dat op zee verloren gaat en de gevolgen daarvan voor het mariene milieu wordt wereldwijd veel onderzoek verricht en veel acties ondernomen. Een van de meest succesvolle projecten in dit verband , "Schone Oostzee", wordt voltooid langs de kustwateren van Polen met inbegrip van de Lagunes, met de betrokkenheid van meer dan 500 kleinschalige vissers.
3 Poolse organisaties die lid zijn van LIFE, zijn bij dit grootschalige project betrokken. Het werd ontwikkeld dankzij de middelen uit het Europees Fonds voor Maritieme Zaken en Visserij die Polen ter beschikking werden gesteld in het kader van het operationeel programma "Visserij en de Zee 2014-2020". We zijn blij te zien dat EU-subsidies zijn gebruikt voor een universeel positief doel. de toestand van het mariene milieu waarin Poolse kleinschalige vissers actief zijn, te verbeterenterwijl ook andere gebruikers van de zee er baat bij hebben.
De vissers hebben in totaal iets minder dan 147 ton afval teruggehaald. Het meeste teruggehaalde vistuig bestond uit kieuwnetten, maar ook trawlnetten, fuiken, lijnen en korven werden opgevist. De teruggegooide netten bevatten vis en andere mariene organismen, zoals vogels en mosselen, en zelfs een dode grijze zeehond. Het project was niet beperkt tot vistuig alleen en vissers veel andere voorwerpen mee naar buiten namen, zoals boeien, piepschuim, dozen, lijnen, banden, resten van stalen elementen, alsmede kleiner afval zoals handschoenen en plastic zakken.
LIFE is er trots op deel uit te maken van het project, en we maken van de gelegenheid gebruik om alle betrokkenen te bedanken - de vissers en hun organisaties, de MARE-stichting (http://fundacjamare.pl) en bestuursinstanties. Maar het allerbelangrijkste is dat we blij zijn getuige te zijn van de sterke betrokkenheid van de vissers bij de projectactiviteitenen hun gevoel van medeverantwoordelijkheid voor de toestand van het mariene milieu, met inbegrip van de visbestanden, waarvan zij voor hun levensonderhoud afhankelijk zijn.
Zie hieronder de vissers in actie!
LIFE-leden en -beheerders slaan de handen ineen met een aantal organisaties in heel Europa om de poging te stoppen
om de weg vrij te maken voor een legaal en wijdverbreid gebruik van dit schadelijke tuig.
Brussel, 8 januari 2018
De pulsvisserij wordt algemeen erkend als destructief en is reeds verboden in de meeste visserijnaties wereldwijdmaar de afgelopen jaren heeft een deel van de visserijsector in de Europese Unie het gebruik ervan voor commerciële belangen verhuld onder het label van onderzoek en innovatie.
Op 16 januari zal het Europees Parlement stemmen over de vraag of de pulsvisserij mag worden uitgebreid.
Dit zal zeker leiden tot rampzalige gevolgen op lange termijn en op grote schaal voor de mariene ecosystemen en de kleinschalige visserijgemeenschappen.
Het is tijd om het proces nu te stoppen: sluit u aan bij de LIFE-leden en roep de leden van het Europees Parlement op om de elektrische visserij bij de stemming van 16 januari terug te trekken.
De nieuwsbrief van november 2017 bevat onder meer:
Volg deze link om Nieuws van het dek - november 2017 te downloaden
Warschau, 11 december 2017
Marcin Ruciński
LIFE heeft er nota van genomen dat het Zweedse agentschap voor marien en waterbeheer (HaV) heeft nu 150 ton extra quotum voor westelijke kabeljauw toegewezen aan trawlers (bovenop de 120 ton die in oktober waren toegewezen). Dit is gebeurd terwijl de benuttingsgraad in het segment passief vistuig (d.w.z. meestal kleinschalig) thans 96% bedraagt, en de benuttingsgraad in het trawlsegment een magere 16% (officiële gegevens).
Uit het advies van de ICES en de besprekingen in de Adviesraad voor de Oostzee en elders blijkt duidelijk dat de selectiviteit van de momenteel gebruikte sleepnetten verre van in orde is, wat leidt tot o.a. toegenomen illegale teruggooi van kabeljauw. Wij vrezen dan ook dat het toestaan van extra visserij-inspanningen met sleepnetten zal resulteren in twee keer zoveel dode vissen in het water, waaronder veel jonge vissen. Wij hopen ten zeerste dat de HaV, via intensieve inspecties op zee, zullen ervoor zorgen dat dit niet zal gebeuren. Als ze dat niet doen, zal de zo vurig gehoopte het herstel van het kabeljauwbestand in de westelijke Oostzee kan in gevaar komen.
Dit quotum had dus moeten blijven waar het oorspronkelijk was toegewezen, namelijk aan het segment van de kleinschalige kabeljauwvisserij in Zweden met een geringe impact, waarbij op de meest duurzame manier passief vistuig wordt gebruikt. Ons vlootsegment is zwaar verzwakt door lage quotatoewijzingen in het verleden, moeilijke markten en het grote effect van de toenemende populatie grijze zeehonden. Toch toont het veerkracht en kracht door gebruik te maken van de toewijzing waarover het beschikt. De HaV moet, samen met andere belanghebbende autoriteiten en organisaties in Zweden, de segmenten voor passief vistuig versterken om hun kleinschalige vissers met een lage impact te helpen overleven en zich te ontwikkelen, en zo de kustgemeenschappen waarin zij werken te ondersteunen. Bij LIFE begrijpen we gewoon niet waarom het tegenovergestelde gebeurt.
Nadat wij vorige maand tijdens de Simrishamn-conferentie van een hooggeplaatste vertegenwoordiger van de HaV hadden gehoord dat het spookbeeld van de invoering van ITQ's in het kabeljauwvisserijsegment niet onmiddellijk opkomt, vertrouwen wij erop dat dit besluit niet het zoveelste voorbeeld van een "track record pumping" in de aanloop naar de toewijzing van de ITQ's, die van cruciaal belang is, het ene vlootsegment tegenover het andere te stellen. Dit ongelukkige besluit mag hoe dan ook geen enkele invloed hebben op een eventuele toekomstige verdeling van de quota tussen de segmenten passief vistuig en trawlers.
♦ ♦ ♦
Persbericht - voor onmiddellijke vrijlating
Hoe de gebrekkige erkenning en regulering van de visproducentenorganisaties van de EU het gemeenschappelijk visserijbeleid en de kleinschaligere vissers in de steek laat, en wat er moet worden gedaan om dit te verhelpen.
Onder de kleinschalige kustvissers (SSCF) van Europa [80% in aantal van de totale EU-vloot] neemt de belangstelling toe voor de mogelijke voordelen die de oprichting van specifiek voor kleinschalige visserij opgerichte producentenorganisaties voor hen kan opleveren.
Dit zou goed nieuws zijn voor alle partijen die belang hebben bij de verwezenlijking van de doelstellingen van het GVB, aangezien in de verordeningen wordt erkend dat PO's "de sleutel" zijn tot de verwezenlijking van die doelstellingen, en de kleinschalige kustvissers van Europa een grote meerderheid van alle Europese vissers vertegenwoordigen.
LIFE heeft opdracht gegeven voor dit rapport na te gaan of de voorschriften en de structuur die de Europese SSCF zou ondertekenen, geschikt zijn voor het beoogde doel en open, eerlijk en billijk zijn.
Het verslag maakt duidelijk de noodzaak voor de Commissie en de lidstaten om actie te ondernemen ervoor te zorgen dat wordt voldaan aan de voorwaarden voor erkenning van producentenorganisaties en brancheorganisaties, als vastgesteld in respectievelijk artikel 14 en artikel 16 van de verordening houdende een gemeenschappelijke ordening van de markten.
Als zij dit blijven nalaten, vormt dit een rechtstreekse bedreiging voor de hoofddoelstellingen van het gemeenschappelijk visserijbeleid en de gemeenschappelijke ordening van de markten.
Wij dringen er bij de Commissie op aan met spoed nagaan of de PO's van haar lidstaten aan de voorschriften voldoen en onze aanbevelingen in overweging te nemen, die bedoeld zijn om op constructieve wijze manieren voor te stellen om het falen van het huidige regelgevingssysteem aan te pakken.
Noot voor de redactie: Het platform Low Impact Fishers of Europe [LIFE] is een organisatie van organisaties van kleinschalige commerciële vissers in heel Europa, gerund door vissers, voor vissers. Het platform heeft tot doel omstandigheden te creëren waarin de visserij op duurzame wijze wordt beoefend en kleinschalige vissers en vrouwen met een lage impact in Europa hun sociale en economische levensvatbaarheid kunnen maximaliseren.
♦ ♦ ♦
Voor nadere informatie kunt u contact opnemen met Claudia Orlandini, communicatiemedewerker in het LIFE-kantoor in Brussel op 0032 2741 2433 of voor vragen uit het VK op 0044 1437 751242
Warschau, 23 november 2017 - Achtergelaten, verloren en teruggegooid vistuig (ALDFG), ook wel spooknetten genoemd, zijn een bekend wereldwijd probleem in het oceaanbeheer. Alle soorten visnetten blijven, wanneer zij in het water worden gelaten, vis vangen, maar ook zeevogels, zoogdieren en andere organismen. Als ze verloren gaan op wrakken, kunnen ze ook een gevaar vormen voor amateur- en beroepsduikers. Zij dragen bij tot de verontreiniging van de oceanen met kunststoffen - ongeveer 10% van de kunststoffen in de oceaan is afkomstig van ALDFG, dat soms wordt aangeduid als "tumbleweed van de oceanen" aangezien het zich op de zeebodem bundelt en zich onder bepaalde omstandigheden kan ophopen in verwarde hopen, waardoor koralen en andere benthische mariene organismen verstikken.
Dit is waarom vijf organisaties van Poolse vissers, waaronder drie LIFE-leden - Darłowska-groep van visproducenten en eigenaars van vissersboten, Wolin Fishermen Association en Mierzeja Boat Fishermen Association - zijn begonnen aan een grootschalig project dat wordt gepromoot door Fundacja Mare om dit acute probleem aan te pakken. De terugvindacties worden nagestreefd door 533 kleine boten in de 12-mijlszone, die door de vissersorganisaties zelf worden gecoördineerd en zich niet beperken tot ALDFG alleen - zij omvatten ook al het zwerfvuil op zee dat de vissers tijdens de actie aantreffen. Zij gebruiken vangstmethoden die een minimale impact hebben op het milieu, met name de zeebodem. Tot nu toe zijn in totaal 140 ton spooknetten en ander zwerfvuil is teruggevonden.
"De laatste jaren is het maatschappelijk bewustzijn ten aanzien van het probleem van zwerfvuil op zee, met inbegrip van spooknetten, aanzienlijk toegenomen. In heel Europa worden veel activiteiten ondernomen om de negatieve impact van spooknetten op het milieu te verminderen. Wij zijn bijzonder verheugd over de betrokkenheid van vissers bij de zorg voor het milieu waarvan zij afhankelijk zijn. Hun eigen initiatieven, zoals het "Schone Oostzee"-project dat door vijf vissersorganisaties langs de Poolse kust wordt uitgevoerd, zijn bijzonder waardevol". stelt Marcin Rucinski, coördinator van LIFE voor de Oostzee en de Noordzee
Wil je meer leren?
De blauwvintonijnindustrie kreeg een meevaller in Marrakesh, met voorgestelde TAC-verhogingen voor de periode 2018-2020, met als hoogtepunt in de hoogste TAC die ooit is vastgesteld. De TAC voor 2018 wordt met 4 500 ton verhoogd, van 23 655 ton in 2017 tot 28 200 ton, met een verwachte verhoging tot 36 000 ton voor 2020. Dit ondanks de onzekerheid over de omvang van het herstel van het bestand, onzekerheid waardoor de ICCAT niet van een herstelplan naar een beheersplan kon overstappen.
Ondanks deze meevaller was de Spaanse industrie teleurgesteld over het resultaat. Zij beschuldigde de EU ervan niet te weten hoe te onderhandelen, gezien de aanvaarding door de EU van een kleine verlaging van haar TAC-toewijzingssleutel. Anderen beschuldigden de ICCAT ervan winst op korte termijn boven instandhouding op langere termijn te stellen, en de TAC-verhogingen als een schande te beschouwen.
Met zulke relatief grote verhogingen van de TAC's in de komende 3 jaar, het behoort tot de bevoegdheden van de lidstaten om op te treden en een quotum toe te wijzen aan de kleinschalige visserijsectorendie sinds 2006 het doelwit zijn van instandhoudingsmaatregelen.
Interessant is dat de ICCAT erop heeft gewezen dat de behoeften van de ambachtelijke visserij in de verdragsluitende kuststaten (CPC's) in ontwikkeling een deel van de niet-toegewezen reserves van de ICCAT in 2019 en 2020. Dit zou de weg kunnen vrijmaken voor een specifiek quotum voor blauwvintonijn voor de ambachtelijke visserij op ICCAT-niveau, mits de politieke wil daartoe aanwezig is.
In deze zee van overvloed dringt LIFE er bij de EU en de lidstaten op aan het juiste te doen en een eerlijk deel van de tonijnquota toe te wijzen aan kleinschalige haak- en lijnvissers, zoals wij al jaren bepleiten.
Brief van LIFE aan besluitvormers in het Engels
Lettre de LIFE aux décideurs en français
LIFE-Carta a los tomadores de decisiones en español
LIFE's documentaire "Blue Hope Tuna"