Η ΚΑλΠ έχει δημιουργήσει μια στρεβλή θάλασσα
Βρυξέλλες, 28 Νοεμβρίου 2019
Brian O'Riordan
Για περισσότερες από 3 δεκαετίες, οι διαδοχικές Κοινές Αλιευτικές Πολιτικές έκαναν διακρίσεις σε βάρος και περιθωριοποίησαν τους αλιείς μικρής κλίμακας με χαμηλό αντίκτυπο και τις κοινότητές τους, ευνοώντας τη βιομηχανική υπεραλίευση.
Σε επιστολή που απευθύνεται στον πρόεδρο της Επιτροπής Αλιείας (Pech) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Το LIFE έχει ζητήσει να διορθωθούν αυτά τα ιστορικά λάθη, και για την Επιτροπή Pech να παράσχει την απαραίτητη ηγεσία για την αντιμετώπιση των κραυγαλέων πολιτικών αποτυχιών.
Πέντε χρόνια μετά την υιοθέτηση της μεταρρυθμισμένης Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (ΚΑλΠ) και την εφαρμογή της, η επιδιωκόμενη βελτίωση της βιωσιμότητας τα αποτελέσματα για τους μικρής κλίμακας στόλους χαμηλών επιπτώσεων σε ολόκληρη την ΕΕ δεν έχουν επιτευχθεί, και η ευκαιρία να αξιοποιηθεί το δυναμικό τους για την επίτευξη ευρύτερων στόχων κοινωνικής, περιβαλλοντικής και οικονομικής βιωσιμότητας σπαταλιέται.
Οι παράκτιοι αλιείς μικρής κλίμακας τείνουν να αλιεύουν με τους λιγότερο επιβλαβείς για το περιβάλλον τρόπους, ώστε να παρέχουν τα μεγαλύτερα οφέλη στην κοινωνία.
Η μεταρρυθμισμένη ΚΑλΠ εφαρμόζεται ανεπαρκώς από τα κράτη μέλη, οδηγώντας σε στρέβλωση των θαλασσών. Ως αποτέλεσμα, οι αλιείς μικρής κλίμακας στερούνται ποσοστώσεων και αναγκάζονται να βασίζονται σε είδη εκτός ποσοστώσεων. Επίσης, είναι αποτελεσματικά αποκλείονται από τα οφέλη της πρόσβασης στο μοντέλο της Οργάνωσης Παραγωγών (ΟΠ). Αυτό σημαίνει ότι οι παράκτιες αλιευτικές ζώνες υπόκεινται σε δυνητικά πιο καταστροφικές εντατικές αλιευτικές δραστηριότητες μεγαλύτερης κλίμακας που χρησιμοποιούν τράτες, βυθοκόρους και άλλα συρόμενα εργαλεία, και με τη μερίδα του λέοντος των αλιευτικών επιδοτήσεων να υποστηρίζει αλιευτικές δραστηριότητες μεγαλύτερης κλίμακας.
Θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στους μικρούς παραγωγούς ψαριών να δημιουργήσουν τις δικές τους Οργανώσεις Παραγωγών - οι οποίες περιγράφονται ως "το κλειδί για την επίτευξη των στόχων της ΚΑλΠ" - για να διευκολυνθεί η πρόσβασή τους στους πόρους, στις αγορές και στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ότι οι αναγνωρισμένες από τα κράτη μέλη ΟΠ έχουν σχεδόν μονοπωλείται αποκλειστικά από την αλιεία μεγαλύτερης κλίμακας συμφέροντα που ορθώνουν εμπόδια εισόδου στις αγορές αλιευτικών δυνατοτήτων, δημιουργούν εμπόδια στην ανάπτυξη των μελών του αλιευτικού στόλου μικρής κλίμακας και περιορίζουν τη ροή των πλεονεκτημάτων του μοντέλου των ΠΟ.
Το νέο EMFAF (2021-2027), εφόσον έχει την κατάλληλη κατεύθυνση, θα μπορούσε να συμβάλει στην αναστροφή της κατάστασης. Ειδικότερα, και σύμφωνα με την πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η χρηματοδότηση των εθνικών σχεδίων των κρατών μελών θα πρέπει να εξαρτάται από την εκπόνηση σχεδίου δράσης για την ανάπτυξη της βιώσιμης και επικερδούς αλιείας μικρής κλίμακας.
Το LIFE είναι πεπεισμένο ότι, εάν στους αλιείς μικρής κλίμακας παρασχεθεί το ευνοϊκό πολιτικό περιβάλλον που επιδιώκει η ΚΑλΠ και η πολιτική βούληση για την προώθησή του, η αλιεία μικρής κλίμακας με χαμηλές επιπτώσεις θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας στην εφαρμογή της ΚΑλΠ του 2014 και στην επίτευξη των στόχων που θέτει η οδηγία-πλαίσιο για τη θαλάσσια στρατηγική για καλή περιβαλλοντική κατάσταση έως το 2020.
Την ερχόμενη Τρίτη 3 Δεκεμβρίου η Επιτροπή Pech θα συζητήσει "μια δίκαιη συμφωνία για τους μικρής κλίμακας, βιοτεχνικούς και παράκτιους αλιείς κατά την κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων" https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/PECH-OJ-2019-12-02-1_EN.html. Αυτό αποτελεί ιδανική ευκαιρία για να μεταφερθεί η αλιεία μικρής κλίμακας από την περιφέρεια στο κέντρο της ευρωπαϊκής αλιευτικής πολιτικής.
Πρόσβαση στην επιστολή στα αγγλικά εδώ
Πρόσβαση στην επιστολή στα γαλλικά εδώ
Πρόσβαση στην επιστολή στα ισπανικά εδώ
Πρόσβαση στην επιστολή στα ιταλικά εδώ
Πρόσβαση στην επιστολή στα γερμανικά εδώ