Σε ολόκληρη την ΕΕ, οι αλιείς αντιμετωπίζουν αυστηρά μέτρα ελέγχου. Ο καπετάνιος πρέπει να αναφέρει επίσημα τα εκτιμώμενα αλιεύματα, σε όρους βάρους και ειδών. Κατά τον έλεγχο αυτών των εκφορτώσεων υπάρχει περιθώριο ανοχής 10% ανά είδος, αν και για τα αλιεύματα από τη Βαλτική επιτρέπεται περιθώριο 20%. Αυτό αποτελεί μέρος των ευρωπαϊκών προσπαθειών για την καταπολέμηση της παράνομης αλιείας και τη διασφάλιση ακριβέστερων αναφορών αλιευμάτων για τη διαχείριση.
Η ΕΕ ενέκρινε τη νέα της Κανονισμός για τον έλεγχο της αλιείας το 2024 με αυστηρότερους κανόνες για την αναφορά αλιευμάτων για όλους τους αλιείς. Ωστόσο, τα σκάφη με τα μεγαλύτερα μικτά και αδιαχώριστα αλιεύματα, τα οποία προορίζονται κυρίως για εργοστάσια ιχθυάλευρων και εξάγονται εκτός της Ένωσης, έχουν λάβει από την Επιτροπή εξαίρεση από τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων σχετικά με το περιθώριο ανοχής, υπό την προϋπόθεση ότι προσγειώνονται σε έναν από τους επτά καταγεγραμμένους λιμένες.
Τα λιμάνια αυτά βρίσκονται όλα στα κράτη μέλη της Βαλτικής, έξι στη Δανία και ένα στη Λετονία. Η Δανία είναι η χώρα της ΕΕ με τον υψηλότερο όγκο εκφορτώσεων και η μη επιλεκτική αλιεία από μηχανότρατες ενθαρρύνεται τώρα περαιτέρω από την Επιτροπή μέσω των διατάξεων για τους καταγεγραμμένους λιμένες.
Σύμφωνα με την Επιτροπή, "το περιθώριο ανοχής είναι η μέγιστη επιτρεπόμενη διαφορά μεταξύ των εκτιμήσεων των αλιευμάτων από τους καπετάνιους των αλιευτικών σκαφών και του πραγματικού βάρους των αλιευμάτων. Η παρέκκλιση (για τους καταγεγραμμένους λιμένες) επιτρέπει στους φορείς εκμετάλλευσης να επωφεληθούν από μια πιο ευέλικτη προσέγγιση για την αναφορά των αλιευμάτων στα ημερολόγια όταν εκφορτώνουν σε καταγεγραμμένους λιμένες".
Όπως έχει ήδη αναφέρει το LIFE σε αυτό το άρθρο, η εξαίρεση αυτή ωφελεί δυσανάλογα τα μεγάλα σκάφη που εκφορτώνουν αλιεύματα μεγάλου όγκου και χαμηλής αξίας -ιδιαίτερα εκείνα που δραστηριοποιούνται στον τομέα των ιχθυαλεύρων- επιτρέποντάς τους να παρακάμπτουν τις αυστηρότερες απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων. Αυτό το άδικο σύστημα θέτει άλλα τμήματα του στόλου σε ανταγωνιστικό μειονέκτημα και εγείρει σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τη διαφάνεια και τη βιωσιμότητα, αναδεικνύοντας την ανάγκη για ισότιμους όρους ανταγωνισμού στον κλάδο.
Επί του παρόντος, η Επιτροπή έχει επιλέξει να βασίζεται σε αναποτελεσματικές μεθόδους μέτρησης των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων, ένα σύστημα απομακρυσμένης ηλεκτρονικής παρακολούθησης (REM) με χρήση βιντεοκάμερας CCTV. Τα συστήματα αυτά εφαρμόζονται εδώ και πολλά χρόνια και δεν έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά στην ακριβή αναφορά των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων, πόσο μάλλον στην ανάλυση της σύστασης των ειδών των αδιαχώριστων μικρών πελαγικών αλιευμάτων.
Το LIFE τάσσεται υπέρ της χρήσης αποτελεσματικότερων, σύγχρονων τεχνικών ελέγχου, όπως το eDNA, για την αξιολόγηση της σύστασης των ειδών στα αδιαχώριστα μικτά πελαγικά αλιεύματα. Στη Βαλτική, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την παρακολούθηση και τον εντοπισμό των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων γάδου και σολομού ειδικότερα. DTU Aqua έχει διεξάγει έρευνα και δοκιμές σχετικά με την τεχνολογία αυτή εδώ και αρκετά χρόνια και το περιφερειακό φόρουμ αλιείας της Βαλτικής Θάλασσας (BaltFish) ομάδα εμπειρογνωμόνων ελέγχου έχει επίσης συζητήσει την εφαρμογή του. Αν και το απαιτείται πρόσθετη εργασία για την ανάπτυξη ενός μοντέλου μέσω του οποίου τα δεδομένα eDNA μπορούν να δώσουν εκτιμήσεις βιομάζας. Ένα τέτοιο σύστημα θα επέτρεπε την ακριβή εκτίμηση της συνολικής βιομάζας των ειδών παρεμπιπτόντων αλιευμάτων, όπως έχει ήδη αποδειχθεί ότι είναι πιο αποτελεσματικό από την CCTV, ιδίως για τον εντοπισμό της παρουσίας σολομού και γάδου σε αδιαχώριστα μικτά πελαγικά αλιεύματα. Ως εκ τούτου, οι εν λόγω δοκιμές θα πρέπει να καταστούν υποχρεωτικές για όλες τις εκφορτώσεις σε καταγεγραμμένους λιμένες.
Παρεμπίπτοντα αλιεύματα σολομού
Ο σολομός είναι ένα πολύτιμο εμπορικό είδος στη Βαλτική, το οποίο αντιμετωπίζει πολλαπλές προκλήσεις και χρειάζεται επειγόντως αποτελεσματική διατήρηση και διαχείριση. Ένας τεράστιος τομέας ανησυχίας είναι τα σημαντικά αλλά συχνά παραγνωρισμένα παρεμπίπτοντα αλιεύματα σολομού στα βιομηχανικά πελαγικά αλιεύματα. Σύμφωνα με την ομάδα εργασίας του ICES για την αξιολόγηση του σολομού και της πέστροφας της Βαλτικής (ICES 2011, WGBAST), οι εκτιμήσεις έδειξαν ότι περίπου 0,1% του συνολικού αλιεύματος μπορεί να αποτελείται από σολομό σε αυτή τη βιομηχανική αλιεία. Αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 100.000 σολομούς ετησίως. Συγκριτικά, η συνολική ποσόστωση σολομού για ολόκληρη τη Βαλτική Θάλασσα για το 2025 ήταν περίπου 45.000 σολομοί. Τα πελαγικά σκάφη δεν έχουν συνήθως ποσόστωση για σολομό και, επομένως, θα πρέπει να απαγορεύεται η αλιεία τους σε περιοχές όπου είναι πιθανό να τον αλιεύσουν ως παρεμπίπτον αλίευμα.
Υπάρχουν περίπου 40 μοναδικά αποθέματα σολομού κατά μήκος των σουηδικών ακτών. Ωστόσο, αρκετά από αυτά τα αποθέματα βρίσκονται σε βαθιά κρίση και πρόσφατα είδαμε μια σειρά από ανησυχητικές αναφορές από ποτάμια όπου η αλιεία είτε έχει σταματήσει είτε έχει περιοριστεί σημαντικά λόγω των χαμηλών μεταναστεύσεων ρεκόρ.
Αποτυγχάνοντας να συλλέξει ακριβή στοιχεία για τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα εμπορικά και οικολογικά σημαντικών ειδών, όπως ο σολομός και ο γάδος, η Επιτροπή δίνει προτεραιότητα στη βιομηχανική αλιεία έναντι της διατήρησης της αλιείας, θέτοντας σε σοβαρό κίνδυνο το μέλλον της αλιείας και προκρίνοντας ένα τμήμα του στόλου (ιχθυάλευρα), ενώ τιμωρεί ένα άλλο (για ανθρώπινη κατανάλωση) και τις κοινότητες που εξαρτώνται από αυτό.
Θεωρούμε επείγουσα την ανάγκη για την εφαρμογή σύγχρονων, ανεξάρτητων και αποτελεσματικών ελέγχων στην πελαγική αλιεία και προτρέπουμε να εισαχθεί χωρίς καθυστέρηση ένα πρόγραμμα ελέγχου με βάση το eDNA.
Ως εκ τούτου, καλούμε τη σουηδική κυβέρνηση, η οποία επί του παρόντος προεδρεύει του περιφερειακού φορέα διαχείρισης Baltfish, να δρομολογήσει μια κοινή σύσταση για το θέμα αυτό εντός της ομάδας το συντομότερο δυνατό.
Πρέπει να δράσουμε τώρα - έχουμε τα εργαλεία και είναι παρωδία να συνεχίσουμε να κλείνουμε τα μάτια μπροστά σε αυτά τα σημαντικά ψάρια που εξαφανίζονται και στις κοινωνικές συνέπειες που προκύπτουν.