Διάσωση του ευρωπαϊκού χελιού ΚΑΙ των αλιέων μικρής κλίμακας

Πώς να σώσετε το ευρωπαϊκό χέλι ΚΑΙ οι αλιείς μικρής κλίμακας της Βαλτικής

Βαρσοβία, 14 Σεπτεμβρίου 2017

Marcin Ruciński

Η διαχείριση του ευρωπαϊκού χελιού, ενός συναρπαστικού, ασύλληπτου ψαριού με πολύ περίπλοκο και όχι πλήρως κατανοητό κύκλο ζωής, αποτελεί εδώ και καιρό μια δύσκολη πρόκληση για όλους τους εμπλεκόμενους. Χαρακτηρισμένο από την IUCN ως είδος που απειλείται με εξαφάνιση από την εξαφάνιση, καταχωρισμένο στο παράρτημα ΙΙ της σύμβασης CITES και υπαγόμενο από το 2007 σε ένα σχέδιο ανάκαμψης σε επίπεδο ΕΕ τόσο στα θαλάσσια όσο και στα εσωτερικά ύδατα, αποτελεί ωστόσο ένα εξαιρετικά προβληματικό απόθεμα.

Στη γνωμοδότησή του τον Οκτώβριο του 2016, το ICES συνέστησε ότι όλες οι ανθρωπογενείς επιπτώσεις στα χέλια - συμπεριλαμβανομένης της ερασιτεχνικής και εμπορικής αλιείας σε όλα τα στάδια, της υδροηλεκτρικής ενέργειας, των αντλιοστασίων και της ρύπανσης - θα πρέπει να μηδενιστούν όσο το δυνατόν περισσότερο. Στα τέλη Αυγούστου του τρέχοντος έτους, τα μέλη του LIFE από την περιοχή της Βαλτικής Θάλασσας, μαζί με πολλούς άλλους αλιείς, είδαν και εξέτασαν τις ετήσιες προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις αλιευτικές δυνατότητες της Βαλτικής Θάλασσας για το 2018, οι οποίες περιλαμβάνουν την πλήρη απαγόρευση της αλιείας χελιού στα θαλάσσια ύδατα της περιοχής.

Ο ζήλος της Επιτροπής για την προστασία του ευρωπαϊκού χελιού είναι κατανοητός. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε έναν σημαντικό αριθμό ψαράδων μικρής κλίμακας που αλιεύουν χέλια στα ύδατα της Βαλτικής Θάλασσας. Για ορισμένους από αυτούς, το χέλι αποτελεί σημαντική πηγή εισοδήματος. Πολλοί συμβάλλουν στη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων ανασύστασης των αποθεμάτων και έχουν ξεκινήσει την εκπόνηση και εφαρμογή εθνικών σχεδίων διαχείρισης χελιού. Οι εκθέσεις αλιευμάτων τους αποτελούν σημαντική βάση για την επιστημονική αξιολόγηση της κατάστασης του αποθέματος, το οποίο πάσχει από ελλείψεις δεδομένων εδώ και χρόνια.

Είναι πραγματικά αναγκαίο και απαραίτητο να τους επιβληθεί πλήρης απαγόρευση; Πρέπει να τα θυσιάσουμε; Και κυρίως: θα βοηθήσει το ευρωπαϊκό χέλι;

Στο LIFE, πιστεύουμε ότι υπάρχουν καλύτερους τρόπους για την προστασία του αποθέματος αυτού από την απλή καθιέρωση πλήρους απαγόρευσης της αποκλειστικά μικρής κλίμακας θαλάσσιας αλιείας σε μία μόνο περιοχή της ΕΕ, η οποία τυγχάνει επίσης να είναι ιδιαίτερα παραγωγική για το ασημένιο χέλι, ενώ αφήνει τα πράγματα ως έχουν σε άλλες περιοχές της ΕΕ, ορισμένες από τις οποίες έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία για το μέλλον του ευρωπαϊκού χελιού, όπως οι περιοχές που παράγουν γυάλινο χέλι. Δεδομένου του βαθμού πολυπλοκότητας της διαχείρισης και των χρονικών περιορισμών, επικεντρωνόμαστε στην επισήμανση συγκεκριμένων ζητημάτων που πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να αντιμετωπιστούν επειγόντως από τους διαχειριστές αλιείας και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς σε ευρωπαϊκό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, εάν πρόκειται να βελτιωθεί η κατάσταση των αποθεμάτων.

  1. Εισαγωγή ενός ολοκληρωμένου συστήματος τεκμηρίωσης αλιευμάτων για το ευρωπαϊκό χέλι - για όλα τα στάδια του κύκλου ζωής του

Η ανεπάρκεια δεδομένων ταλαιπωρεί τις επιστημονικές αξιολογήσεις του ευρωπαϊκού χελιού εδώ και αρκετό καιρό. Ακόμα και αν τα δεδομένα από εθνικό επίπεδο είναι διαθέσιμα, έρχονται σε σύνολα και μορφές που καθιστούν αδύνατη τη διαμόρφωση μιας ουσιαστικής συνολικής εικόνας. Η τελευταία γνωμοδότηση του ICES αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα αυτού του ατυχήματος. Επιπλέον, παρά κάποιες πραγματικές προσπάθειες, η παράνομη αλιεία παραμένει ένα μεγάλο ζήτημα για το ευρωπαϊκό χέλι - ένα ζήτημα που δεν θα λυθεί με την απλοϊκή απαγόρευση της νόμιμης αλιείας στη Βαλτική. Προτείνουμε, επομένως, να ανατεθεί στους υπεύθυνους για τη διαχείριση και τον έλεγχο του ευρωπαϊκού χελιού - επειγόντως - η εκπόνηση ενός ενιαίο έγγραφο και σύστημα για την καταγραφή όλων των αλιευμάτων χελιού με ενιαίο τρόπο σε όλη την Ευρώπη, τόσο στα θαλάσσια όσο και στα εσωτερικά ύδατα, για όλα τα στάδια ζωής του χελιού. Με τον τρόπο αυτό θα επιτευχθούν δύο σημαντικοί στόχοι: θα δοθεί στους επιστήμονες μια σταθερή βάση για τον προσδιορισμό της πραγματικής κατάστασης και των τάσεων των αποθεμάτων και ταυτόχρονα θα εξοπλιστούν οι ελεγκτικές αρχές με ένα σημαντικό μέσο για την καταπολέμηση της παράνομης αλιείας. Υπάρχουν βέβαια σοβαρές προκλήσεις στην πορεία, νομικές και άλλες, όπως για παράδειγμα η ίδια η έκταση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Αλλά στο LIFE, πιστεύουμε στην καλή θέληση των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, συμπεριλαμβανομένων των νομικών τους υπηρεσιών, να βοηθήσουν στην επίλυση του προβλήματος.

 

  1. Κάντε περισσότερα για να εξαλείψετε την παράνομη αλιεία χελιών - σε ευρωπαϊκό επίπεδο

Με την πανευρωπαϊκή εμβέλεια της αλιείας και του εμπορίου, η καταπολέμηση της παράνομης αλιείας και εμπορίας του χελιού πρέπει να ενταθεί και να συντονιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι υπάρχουσες γνώσεις, οι εμπειρίες και τα επιτεύγματα σε εθνικό επίπεδο για την καταπολέμηση των ΠΛΑ αλιείας χελιών θα πρέπει να παρουσιαστούν και να αναλυθούν για τον εντοπισμό και τη μετέπειτα εφαρμογή βέλτιστων πρακτικών. Είμαστε τυχεροί που έχουμε στη διάθεσή μας την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ελέγχου της Αλιείας και ένα υφιστάμενο πολυετές σχέδιο προς εφαρμογή. Μια συντονισμένη προσέγγιση, υποστηριζόμενη από μια γνήσια και προληπτική προσέγγιση από τα επιμέρους κράτη μέλη έχει τη δυνατότητα να συμβάλει σημαντικά στην προστασία και την επιβίωση του ευρωπαϊκού χελιού και όσων βασίζονται σε αυτό για να ζήσουν.

 

  1. Διευκόλυνση της μετανάστευσης χελιών κατάντη

Είναι καιρός να καταβληθεί σοβαρή προσπάθεια από όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς - συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν ανήκουν στον τομέα της αλιείας - για να βοήθεια στη μετανάστευση του ασημένιου χελιού προς τα κατάντη του ποταμού. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να καταστούν οι βασικές μεταναστευτικές διαδρομές προσβάσιμες και ασφαλείς για το αργυρό χέλι κατά τη διάρκεια της μεταναστευτικής περιόδου. Αυτό θα μπορούσε, για παράδειγμα, να λάβει τη μορφή του συντονισμού του χρόνου των εργασιών συντήρησης των υδροηλεκτρικών φραγμάτων (ώστε να παραμένουν αδρανή και να μην είναι θανατηφόρα για τα ασημόχελα) με την περίοδο μετανάστευσης. Οι αλιείς μικρής κλίμακας, με χαμηλό αντίκτυπο, θα πρέπει, φυσικά, να διαδραματίσουν επίσης το ρόλο τους, περιορίζοντας την αλιευτική προσπάθεια κατά την περίοδο μετανάστευσης του αργυροχελιού, προκειμένου να "κλείσει ο κύκλος".

 

  1. Αποθήκευση της αλιείας γυάλινου χελιού μόνο για την ανασύσταση των αποθεμάτων

Η ορθή ανανέωση του πληθυσμού με γυάλινα χέλια μπορεί να επιφέρει θετικά αποτελέσματα στο απόθεμα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα γυάλινα χέλια που εισέρχονται σε μη κατοικήσιμα εσωτερικά ύδατα. Οι επιπτώσεις ορισμένων εθνικών σχεδίων διαχείρισης χελιού από την περιοχή της Βαλτικής Θάλασσας, όπως απεικονίζεται στην τελευταία γνωμοδότηση του ICES, αποτελούν ένα καλό παράδειγμα για αυτό. Όσο περισσότερα γυάλινα χέλια μπορούμε να διατηρήσουμε για την ανασύσταση των αποθεμάτων, τόσο περισσότερα ασημένια χέλια θα μεταναστεύσουν πίσω στη θάλασσα των Σαργασσών.

Είναι σαφώς προς το συμφέρον των αλιέων μικρής κλίμακας της Βαλτικής, με χαμηλές επιπτώσεις, να συμβάλουν στη βελτίωση της κατάστασης των αποθεμάτων χελιού στην Ευρώπη. Θα καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να το πετύχουμε, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης περαιτέρω περιορισμών της αλιείας, όπου αυτό δικαιολογείται. Αλλά αυτό δεν μπορεί να είναι ένα ακόμη καρφί στο φέρετρο του ήδη απειλούμενου επαγγέλματός μας. Η πρόταση της Επιτροπής μας αναγκάζει όλους να δεσμευτούμε για σοβαρά μέτρα προστασίας του αποθέματος μακροπρόθεσμα. Ας μην σπαταλήσουμε αυτή την ευκαιρία.

♦ ♦ ♦