Ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση που καθιερώθηκε από τον παππού και τον μεγαλύτερο αδελφό του, ο 29χρονος Bosco αποφάσισε να αγοράσει το πρώτο του αλιευτικό σκάφος το 2021. Αυτό τον κατέστησε τον νεότερο ανεξάρτητο ψαρά στην Ciutadella στη Μενόρκα της Ισπανίας. Μετά από επτά χρόνια ως μέλος του πληρώματος στο σκάφος του αδελφού του, αποφάσισε να κάνει το άλμα που πολλοί ψαράδες ονειρεύονται να κάνουν μια μέρα- να γίνει το δικό του αφεντικό, γινόμενος καπετάνιος ενός αλιευτικού σκάφους.
"Το να πρέπει να αποφασίζει κανείς μόνος του πού θα στήσει τα δίχτυα δεν είναι το ίδιο με το να του λένε πού να τα στήσει", λέει ο Bosco. Ωστόσο, παρά την εμπειρία που απέκτησε από το ψάρεμα με τον αδελφό του και την καλή τύχη να κληρονομήσει την παραδοσιακή οικολογική γνώση της οικογένειάς του, το να είσαι ο καπετάνιος ενός αλιευτικού σκάφους δεν είναι εύκολη υπόθεση, όσο μικρό και βιοτεχνικό και αν είναι το σκάφος.
Η έλλειψη ανανέωσης των γενεών στην αλιεία αποτελεί μείζον πρόβλημα που θέτει σε κίνδυνο το μέλλον του τομέα σε πολλά λιμάνια της περιοχής. Πολύ λίγοι νέοι αποφασίζουν να εργαστούν στη θάλασσα- είναι ένα πολύ μη ελκυστικό επάγγελμα για τους νέους, αν και όπως εκμυστηρεύεται ο αδελφός του Bosco "αν σου αρέσει, είναι η καλύτερη δουλειά στον κόσμο. Δεν έχεις αφεντικό, εσύ αποφασίζεις για τον αριθμό των ωρών που θέλεις να δουλέψεις και μπορείς να κερδίζεις ένα καλό μεροκάματο". Εκείνοι που κάνουν το βήμα, όπως ο Bosco, αντιμετωπίζουν πολλά εμπόδια προτού να είναι έτοιμοι να βγουν στη θάλασσα για πρώτη φορά.
Το πρώτο βήμα του Bosco ήταν να επιλέξει και να αγοράσει ένα σκάφος, στην προκειμένη περίπτωση ένα τυπικό μεσογειακό llaüt. Ο προϋπολογισμός του ήταν περιορισμένος- δεν υπολόγιζε σε καμία εξωτερική υποστήριξη και είχε μόνο τις δικές του οικονομίες και αυτές της συντρόφου του. Σήμερα αρκετοί ψαράδες συνταξιοδοτούνται κάθε χρόνο στις Βαλεαρίδες Νήσους και στις καταλανικές ακτές, οπότε η εύρεση αδειοδοτημένου αλιευτικού σκάφους είναι εύκολη. Ωστόσο, στην περίπτωση του Bosco, όπως οι περισσότεροι νέοι ψαράδες, ο περιορισμένος προϋπολογισμός του τον ανάγκασε να αγοράσει ένα μάλλον παλιό llaüt. Τον Σεπτέμβριο του 2021, αγόρασε το σκάφος από έναν συνταξιούχο ψαρά στο λιμάνι της Ciutadella.
Η αγορά ενός παλιού σκάφους σημαίνει περισσότερες εργασίες συντήρησης. Σε αυτή την περίπτωση, ο κινητήρας χρειαζόταν επισκευή, καθώς δεν έπαιρνε μπρος, και "δεν είναι τόσο εύκολο να βρεις έναν αξιόπιστο μηχανικό στο νησί, πολλοί εργάζονται ήδη με αρκετούς ψαράδες αλλά δεν δέχονται απαραίτητα περισσότερες δουλειές", μετοχές Bosco. Από την άλλη πλευρά, τα αλιευτικά σκάφη διαθέτουν σήμερα όλο και περισσότερη τεχνολογία, συμπεριλαμβανομένου τουλάχιστον ενός βυθόμετρου και ενός GPS. Αυτές οι συσκευές επιτρέπουν ακριβέστερο και πιο αποδοτικό ψάρεμα, ακόμη και αν αυτό αποτελεί επένδυση.
Τον Σεπτέμβριο του 2021, ο Bosco μου είπε, για παράδειγμα, ότι θα ήθελε να είναι σε θέση να εγκαταστήσει ένα πρόγραμμα υπολογιστή που του επιτρέπει να βλέπει τον βυθό σε 3D, ένα πρόγραμμα που φέρουν πολλοί ψαράδες, αλλά δεν μπορεί να βρει κανέναν στο νησί που να θέλει να του πουλήσει το πρόγραμμα, ή δεν ξέρει πού να το αγοράσει. Η εγκατάσταση ενός σκάφους προϋποθέτει να είσαι ηλεκτρολόγος, μηχανικός, ελαιοχρωματιστής, γνώστης της επισκευής αλιευτικών εργαλείων, καθώς και ικανός να αντιμετωπίσεις τα διοικητικά καθήκοντα, τα οποία είναι πολύπλοκα στον τομέα της αλιείας. Ευτυχώς, γι' αυτά έχει την υποστήριξη του γραμματέα της αλιευτικής συντεχνίας (Cofradia) και του συντρόφου του, λογιστή και διαχειριστή. Έτσι, οι πρώτοι μήνες μετά την αγορά του σκάφους του ήταν αφιερωμένοι στο να ετοιμάσει το σκάφος και τον αλιευτικό εξοπλισμό: "Κάθε μέρα υπάρχει μια νέα έκπληξη, αλλά σιγά-σιγά τα καταφέρνω", λέει.
Ωστόσο, όταν τον ρώτησα ποιο ήταν το πιο δύσκολο πράγμα στο ξεκίνημα ως αυτοαπασχολούμενος ψαράς, εξεπλάγην από την απάντησή του: "Δεν ξέρω πόσο πρέπει να χρεώνω (για τα ψάρια μου) για να καλύψω τα έξοδά μου". Το να είσαι ψαράς σημαίνει να είσαι επιχειρηματίας, κάθε σκάφος είναι μια μικρή επιχείρηση, έχει τα σταθερά της έξοδα, όπως τα τέλη ελλιμενισμού ή τα δάνεια, αλλά και πολλά μεταβλητά έξοδα, όπως τα καύσιμα, η συντήρηση του σκάφους, οι λιμενικοί φόροι επί των αλιευμάτων και διάφοροι άλλοι φόροι. "Ως μέλος του πληρώματος δεν είχα πρόσβαση στους λογαριασμούς του σκάφους/της εταιρείας, δεν ξέρω ακριβώς πόσα χρεώσαμε, καθώς πληρωνόμουν με μερίδιο, ανάλογα με το τι πιάναμε".
Η μυστικότητα στην αλιεία είναι μια κοινή και φυσιολογική έννοια μεταξύ των αλιέων. Παρόλο που στην περίπτωση αυτή, ο καπετάνιος με τον οποίο συνεργαζόταν τα τελευταία 7 χρόνια ήταν ο αδελφός του, εξακολουθούσε να υπάρχει ένα είδος μυστικότητας σχετικά με τους λογαριασμούς της εταιρείας. Το να είσαι επιτυχημένος ψαράς στις μέρες μας προϋποθέτει να γνωρίζεις όχι μόνο πώς να ψαρεύεις, αλλά και πώς να πουλάς και να διαχειρίζεσαι μια επιχείρηση. Από την άποψη αυτή, αξίζει να σημειωθεί ότι τα επαγγελματικά μαθήματα ναυτικής-αλιείας δεν προσφέρουν καμία εκπαίδευση στη διαχείριση αλιευτικών εταιρειών, στη λογιστική κ.λπ. Στο παρελθόν, οι γυναίκες έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη διαχείριση των λογαριασμών, καθώς ήταν υπεύθυνες για την πώληση των ψαριών για τους άνδρες της οικογένειας. Αυτό δεν ισχύει πλέον σήμερα, και παρόλο που το παραδοσιακό οικογενειακό επιχειρηματικό μοντέλο αλιείας εξαφανίζεται, ο Bosco έχει την υποστήριξη του συντρόφου του που εργάζεται ως λογιστής και διοικητικός διευθυντής, "Είμαι τυχερός που έχω την υποστήριξή της, με ενθάρρυνε να αγοράσω το δικό μου σκάφος", λέει.
Στη Μενόρκα δεν υπάρχει αγορά ψαριών ή σύστημα δημοπρασιών και οι πωλήσεις πραγματοποιούνται απευθείας, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε αλιέας πρέπει να δημιουργήσει τα δικά του κανάλια πώλησης και να βρει έναν τρόπο να πουλάει τα καθημερινά αλιεύματα. "Ακόμα δεν ξέρω σε ποιον θα πουλήσω τα ψάρια", λέει ο Bosco. Σε ένα τόσο μικρό μέρος όπως η Μενόρκα, τα κανάλια πωλήσεων είναι ήδη καθιερωμένα μεταξύ των αλιέων και των χονδρεμπόρων και δεν είναι εύκολο να διαμορφώσεις μια θέση για τον εαυτό σου, ειδικά το χειμώνα, όταν η ζήτηση είναι χαμηλή. Η αλιεία είναι ένας τομέας όπου η συνεργασία και η ανταγωνιστικότητα υπάρχουν δίπλα-δίπλα. Εάν έχετε ένα σοβαρό πρόβλημα στη θάλασσα, μπορείτε συνήθως να υπολογίζετε στην υποστήριξη των άλλων αλιέων, αλλά στη στεριά αυτή η συνεργασία δεν υπάρχει πάντα.
Τον Απρίλιο του 2022, στην αρχή της περιόδου αστακών στη Μινόρκα, και μετά από έναν χειμώνα που πέρασε για να ετοιμάσει το σκάφος και τον αλιευτικό εξοπλισμό, ο Bosco ξεκίνησε επίσημα τη δουλειά του. Λόγω των κακών καιρικών συνθηκών, μπόρεσε να βγει έξω μόνο για 9 ημέρες σε αυτόν τον πρώτο μήνα του έτους. Στα τέλη Απριλίου, μου είπε ότι τη δεύτερη μέρα που ήθελε να βγει, η μηχανή του έπαθε βλάβη και έπρεπε να πάει να σηκώσει τα δίχτυα με το σκάφος του αδελφού του. "Ήταν λίγο λυπηρό να ψαρέψω τους πρώτους μου αστακούς με το σκάφος του αδελφού μου και όχι με το δικό μου, ... αλλά το σκάφος μου είναι τώρα φτιαγμένο".
Με έκπληξη είδα ότι δεν θα έβγαινε μόνος του, η αδελφή του τον συνόδευσε σήμερα ως μέλος του πληρώματος, είναι επίσης η πρώτη φορά γι' αυτήν. Δεν έχει ξαναδουλέψει ποτέ ως ψαράς και ήρθε να το δοκιμάσει, μου λέει. Δεν είναι η μόνη ψαράς στο λιμάνι, καθώς άλλα δύο κορίτσια εργάζονται στο σκάφος του πατέρα τους.
Την ίδια μέρα, στα τέλη Απριλίου, είδα τον Bosco μπροστά από τον σύλλογο ψαράδων της Ciutadella να περιμένει να ζυγίσει την ψαριά του μετά την άφιξή του στο λιμάνι, ενώ μιλούσε για τη μέρα του στη θάλασσα με τον Andreu, έναν άλλο ψαρά με τον οποίο έχει καλή σχέση. Φαινόταν χαρούμενος αν και δεν ήταν απόλυτα ευχαριστημένος με την ψαριά του- έχει 4 ή 5 αστακούς "μόνο" αλλά και λίγα ψάρια. Με αυτά τα αλιεύματα μπορείς να καλύψεις τουλάχιστον τα καθημερινά σου έξοδα!" λέει ο Andreu για να του φτιάξει το κέφι. Η εποχή των αστακών συνεχίζεται μέχρι το τέλος Αυγούστου.
Annya Crane
Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν για το παρόν άρθρο είναι το αποτέλεσμα πολλών συνομιλιών με τον Bosco κατά τη διάρκεια του 2021 και του 2022.