Η NUTFA, η οποία είναι αφιερωμένη στη στήριξη, την επιβίωση και την ανάπτυξη του αλιευτικού στόλου μικρής κλίμακας στην Αγγλία και την Ουαλία, θα κλείσει.
Ο Τζέρι Πέρσι, διευθυντής της Ένωσης Αλιέων κάτω των δέκα ετών [New Under Ten Fishermen's Association [NUTFA]] ανακοίνωσε το επικείμενο κλείσιμο της οργάνωσης που εκπροσωπούσε τον τομέα των αλιέων κάτω των δέκα ετών για πολλά χρόνια.
Ο Τζέρι δήλωσε: "ενώ ήταν πάντα μια δύσκολη απόφαση να κλείσω, δεν γίνομαι νεότερος και για να είμαι ειλικρινής, αρνούμαι να συμμετάσχω σε αυτό που βλέπω ως συνεχιζόμενη καταστροφή του στόλου των σκαφών κάτω των δέκα ετών.
Νομίζω ότι είναι τραγωδία το γεγονός ότι οι 80% του στόλου που είναι κάτω των δέκα μέτρων έχουν αντιμετωπιστεί τόσο άθλια από τις διοικήσεις εδώ και δεκαετίες, γεγονός που με τη σειρά του έχει οδηγήσει σε τέτοια έλλειψη ψαριών στους παράκτιους βυθούς, στη σχεδόν πλήρη έλλειψη αποτελεσματικής διαχείρισης, ιδίως όσον αφορά την προσπάθεια, στον εκκωφαντικό ήχο των κουτιών που κλωτσάνε στο δρόμο, όταν απαιτείται ακριβώς η αντίθετη προσέγγιση [δείτε τις απαράδεκτες καθυστερήσεις στον έλεγχο της καταστροφής του στόλου των ιπτάμενων γρι-γρι στη Μάγχη κ.λπ.
Αυτό που εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω είναι η αποτυχία των διαδοχικών διοικήσεων να αναγνωρίσουν και να επιβραβεύσουν τον μικρότερης κλίμακας παράκτιο στόλο και να διασφαλίσουν έτσι τη βιωσιμότητα της παρουσίας τους στις παράκτιες κοινότητες. Ο εγγενής κίνδυνος στην τρέχουσα κατάσταση που αντιμετωπίζουν είναι ότι είναι σε μεγάλο βαθμό οι φύλακες της γνώσης, των δεξιοτήτων, του πολιτισμού και της κληρονομιάς που χρονολογούνται από γενιές και που όταν χαθούν θα είναι σχεδόν αδύνατο να ανακτηθούν.
Αν το συγκρίνετε αυτό με την αυξανόμενη χρήση ξένων πληρωμάτων και την ενοποίηση των ποσοστώσεων - πάνω από 50% της μετοχής του Ηνωμένου Βασιλείου κατέχονται από ξένα συμφέροντα, τότε τα προφητικά λόγια ενός καπετάνιου κάτω των δέκα ετών στην ταινία The Last Fishermen που γυρίσαμε το 2012 επιστρέφουν για να μας στοιχειώσουν: "μια μέρα θα έρθει εδώ ένα καταραμένο μεγάλο σκάφος, με την Tesco γραμμένη στο πλάι του και θα πιάσει περισσότερα σε μια μέρα από όσα θα πιάσουμε εμείς σε ένα χρόνο". Με την εξαίρεση του σλόγκαν της Tesco [και δεν μπόρεσαν καν να μπουν στον κόπο να διατηρήσουν τους πάγκους με τα φρέσκα ψάρια τους - κάθε μικρό βοηθάει], εκεί βρισκόμαστε σε μεγάλο βαθμό.
Η NUTFA επικρίθηκε πρόσφατα για έλλειψη "μελών", κάτι που μπορεί να είναι βολικό για όσους επιδιώκουν να υπονομεύσουν την οργάνωση, αλλά οι ισχυρισμοί δεν ευσταθούν όταν έχουμε μια εθελοντική βάση δεδομένων με πάνω από 1000 αλιείς που υποστηρίζουν σαφώς τους σκοπούς και τους στόχους μας. Δεν χρεώνουμε συνδρομή μέλους, όχι μόνο επειδή δεν έχουμε τη διοικητική ικανότητα να το χειριστούμε, αλλά και επειδή τόσοι πολλοί στον τομέα μας είναι ήδη με τα κόκκαλα στο χεράκι και τόσο η Sarah Ready όσο και εγώ ήμασταν ικανοποιημένοι που εργαζόμασταν εθελοντικά, αν και η πλευρά της Sarah απαιτούσε χρηματοδότηση για τα έξοδα ταξιδιού και τα δικαστικά έξοδα που δεν προέκυψαν, εξ ου και η πρόσφατη συνταξιοδότησή της.
Η μεγαλύτερη τραγωδία για μένα όσον αφορά την τρέχουσα κατάσταση του παράκτιου τομέα είναι ότι οι άνδρες και οι γυναίκες που εμπλέκονται αντικατοπτρίζουν όλα όσα έκαναν τη Βρετανία αυτό που ήταν κάποτε. Ανθεκτικότητα απέναντι σε τεράστιες προκλήσεις, θάρρος να συνεχίζουν σε συνθήκες που άλλοι θα απέφευγαν, ικανότητα να αντιμετωπίζουν οτιδήποτε και οτιδήποτε τους φέρνει η ζωή [με την πιθανή εξαίρεση της MCA και της DEFRA] και ταυτόχρονα να καταφέρνουν να παραμένουν θετικοί μπροστά σε μερικές φορές συντριπτικές αντιξοότητες.
Τόσοι πολλοί από τους υποδεκαετείς και τους μη κλαδικούς έχουν πει ξανά και ξανά ότι η NUTFA ήταν ο μόνος αφοσιωμένος αντιπροσωπευτικός φορέας που εκπροσωπούσε τα συμφέροντά τους και λυπάμαι που θα χάσουν αυτή την υπηρεσία. Μπορώ μόνο να ελπίζω ότι άλλοι θα αναλάβουν τον μανδύα και θα αναγνωρίσουν ότι αυτά τα παιδιά είναι η πραγματική ραχοκοκαλιά της αλιευτικής βιομηχανίας σε τόσες πολλές παράκτιες κοινότητες γύρω από τις ακτές μας και θα αναλάβουν δράση.
Αν είμαι ειλικρινής, θα αναπολώ την περίοδο που πέρασα με την NUTFA και τις άλλες οργανώσεις με τις οποίες ασχολήθηκα, με ένα μείγμα απογοήτευσης για την έλλειψη πραγματικής εκπροσώπησης και υποστήριξης από άλλους φορείς και την έλλειψη αναγνώρισης της αξίας τους από τις κυβερνήσεις, αλλά συνολικά με ένα τεράστιο αίσθημα υπερηφάνειας και τιμής που έκανα ό,τι μπορούσα για να τις υποστηρίξω σε δύσκολες στιγμές".
PODCAST "Οι άνθρωποι της θάλασσας"