Tuńczyk

Tuńczyk błękitnopłetwy: przejście od odbudowy do zarządzania

musi przynosić bezpośrednie korzyści przybrzeżnym flotom rzemieślniczym.

Nadszedł najwyższy czas, aby w strategii zarządzania nakładem połowowym, ochrony zasobów i sprawiedliwego podziału korzyści z odbudowywanych zasobów tuńczyka błękitnopłetwego uwzględnić przybrzeżne rybołówstwo rzemieślnicze.

Bruksela, 25 października 2018 r.

Brian O'Riordan

LIFE z zadowoleniem przyjmuje uznanie przez Komisję Europejską, że przybrzeżne floty łodziowego rybołówstwa artystycznego powinny korzystać z ponownego przydziału kwot tuńczyka błękitnopłetwego w sposób sprawiedliwy dla wszystkich flot europejskich oraz propozycję ponownego włączenia tego zmarginalizowanego sektora do połowów tuńczyka błękitnopłetwego.

DG Mare ujawniła plany przeniesienia od planu odbudowy do planu zarządzania dotyczącego wschodniego tuńczyka błękitnopłetwego w ostatnią środę 17 października 2018 r. w Brukseli, na spotkaniu z przedstawicielami branży i organizacji pozarządowych, przygotowującym do corocznego spotkania ICCAT - Międzynarodowej Komisji Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego. W tym roku 21.^st Specjalne posiedzenie ICCAT odbędzie się w Dubrowniku, w Chorwacji, w dniach 10-19 listopada. (szczegóły zob. https://www.iccat.int/com2018/).

Plan ma być skonstruowany wokół 3 szerokich celów: zarządzania i ochrony, włączenia społeczno-gospodarczego oraz inspekcji i kontroli. Urzędnicy DG Mare podkreślili, że w celu wzmocnienia odbudowy tuńczyka błękitnopłetwego należy usprawnić kontrole, zwłaszcza sprzedaży i prania nielegalnych połowów.

Cieniem na przygotowaniach do ICCAT było ogłoszenie postępowanie karne prowadzone przez Europol przeciwko 79 osobom zaangażowanym w nielegalne połowy i handel tuńczykiem błękitnopłetwym na wszystkich etapach łańcucha wartości, od połowu poprzez przeładunek i tuczenie do wprowadzenia do obrotu, na terenie Włoch, Malty, Francji i Hiszpanii. Przy szacowanym nielegalnym handlu na poziomie 2500 ton rocznie, co odpowiada 50% kwoty przyznanej UE na 2018 r. i wartej 12 mln euro rocznie, ta zorganizowana przestępczość ilustruje, jak "najbardziej regulowane rybołówstwo na świecie" cierpi z powodu braku skutecznej kontroli. Więcej szczegółów można znaleźć na stronie: https://www.europol.europa.eu/newsroom/news/how-illegal-bluefin-tuna-market-made-over-eur-12-million-year-selling-fish-in-spain

Pomimo tak znaczącej i nieokreślonej ilościowo działalności przestępczej prowadzonej przez dziesięciolecia w sektorze tuńczyka błękitnopłetwego, wschodni tuńczyk błękitnopłetwy w ciągu ostatnich 10 lat odnotował niezwykły powrót. Stanowi to solidną podstawę do przejścia od planu odbudowy do planu zarządzania. DG Mare zauważyła jednak, że nadal istnieje znaczne ryzyko przełowienia z powodu do czarnych rynków i braku przejrzystości w przeładunku ryb pomiędzy statkami łowczymi i pośrednikami a jednostkami tuczącymi tuńczyka.

LIFE z zadowoleniem odnotowuje, że DG Mare jest gotowa wykorzystać możliwość, jaką daje odnowienie zasobów tuńczyka błękitnopłetwego i zwiększenie TAC przyznanych Europie przez ICCAT, aby położyć kres niesprawiedliwej dyskryminacji drobnej działalności połowowej o niewielkim wpływie, złagodzenie trudności ekonomicznych, których doświadcza wielu rybaków prowadzących działalność na małą skalę, oraz odciążenie innych zasobów rybnych w Morzu Śródziemnym.

Strategiczne znaczenie tuńczyka błękitnopłetwego dla złagodzenia ogólnego stanu nadmiernej eksploatacji w Morzu Śródziemnym, zgodnie z deklaracją MedFish4ever z 2017 r. i regionalnym planem działania na rzecz rybołówstwa łodziowego w Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym z 2018 r., podpisanym przez 18 państw nadbrzeżnych Morza Śródziemnego i Morza Czarnego, nie można lekceważyć. Centralnym elementem tych nowych instrumentów jest "sprawiedliwy dostęp do żywych zasobów morskich w oparciu o zrównoważone rybołówstwo i jego rolę społeczno-gospodarczą" oraz przyznanie "preferencyjnego dostępu dla zrównoważonego i nisko oddziałującego rybołówstwa na małą skalę wzdłuż pasa nadbrzeżnego".

Śródziemnomorska flota łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego (statki poniżej 12 metrów używające narzędzi nieholowanych) jest zdecydowanie największym segmentem floty, z nieco poniżej 70% aktywnej floty w 2015 r. według sprawozdania STECF AEP z 2017 r. Chociaż produkuje tylko 25% całkowitego połowu w Morzu Śródziemnym, flota ta odpowiada za 65% dni połowowych i 42% zatrudnienia. Do 2006 r. floty śródziemnomorskie i inne floty łodziowe miały zezwolenie na połowy tuńczyka błękitnopłetwego, co stanowiło dla nich istotne sezonowe źródło dochodu oraz ważną możliwość ograniczenia wysiłków na innych stadach.

Od 2006 r. w ramach planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego ICCAT (plan BfT), Rybacy prowadzący połowy na małą skalę zostali skutecznie powstrzymani od połowów tuńczyka błękitnopłetwego, a w konsekwencji utratę ważnego źródła dochodu. Oznaczało to, że musieli się oni oprzeć na innych, mniej wartościowych gatunkach, co w konsekwencji spowodowało spadek ich dochodów i wzrost presji na inne zasoby. Pomimo art. 17 WPRyb i art. 8 rozporządzenia w sprawie wieloletniego planu dotyczącego tuńczyka błękitnopłetwego, w których wzywa się do sprawiedliwego podziału kwot krajowych między segmenty floty oraz do stworzenia zachęt do prowadzenia połowów selektywnych i mało intensywnych, ta niesprawiedliwa sytuacja powtarza się we wszystkich państwach członkowskich UE. W unijnym wieloletnim planie odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego (rozporządzenie (UE) 2016/1627) podkreśla się również znaczenie promowania działalności w zakresie rybołówstwa przybrzeżnegow tym w rybołówstwie tradycyjnym i tradycyjnym.

Rybacy prowadzący tradycyjne łodziowe rybołówstwo przybrzeżne są gotowi odegrać swoją rolę we wdrażaniu niezbędnych środków zarządzania i kontroli potrzebnych do zapewnienia, że ich działalność przyczynia się do osiągnięcie zrównoważonego rozwoju społecznego, gospodarczego i środowiskowego. Więcej szczegółów znajduje się w:  https://vimeo.com/240133802

LIFE wzywa do przydzielenia sprawiedliwej części corocznego zwiększenia kwoty, bezpośrednio od ICCAT i wyodrębnionedo połowów na małą skalę i o niewielkim wpływie, które są w pełni zgodne z obowiązującymi ramami monitorowania, kontroli i nadzoru (MCS).

Aby tak się stało, należy najpierw zdefiniować rzemieślnicze rybołówstwo przybrzeżne. LIFE podkreśla, że taka definicja musi przede wszystkim opierać się na stosowanie narzędzi o niskim stopniu oddziaływania, w szczególności techniki hakowe i linowe z wykorzystaniem lin ręcznych lub tyczek i sznurów; narzędzia typu "linka ręczna" oraz "tyczka i sznur" mają najmniejszy wpływ na środowisko i najmniejszy przyłów w porównaniu z innymi narzędziami służącymi do połowu tuńczyka błękitnopłetwego.

LIFE opowiada się za definicją wieloparametryczną, o ile zawiera ona obowiązkowe kryterium ograniczające definicję do tych narzędzi. Jeżeli działalność jest zgodna z tym kryterium, musi spełniać trzy z czterech następujących cech: a) całkowita długość statku jest mniejsza niż 12 metrów; b) statek prowadzi połowy wyłącznie na wodach terytorialnych lub w odległości do 25 mil morskich kraju będącego umawiającą się stroną (CPC); c) czas trwania rejsów połowowych jest krótszy niż 24 godziny, oraz d) maksymalna liczba załogi wynosi cztery osoby.

LIFE z zadowoleniem przyjmuje również zniesienie 5-tonowego limitu dla flot łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, ponieważ zapewni to tym flotom bardziej integracyjną podstawę do korzystania ze zwiększonych kwot połowowych na tuńczyka przyznawanych państwom członkowskim. Nie chroni to jednak w pełni rybaków prowadzących działalność na małą skalę przed negatywnym wpływem kwot podlegających wymianie handlowej oraz ich marginalizacją wynikającą z rynkowych mechanizmów przydzielania kwot. Stąd, specjalna klauzula zakazująca zbywalności należy uwzględnić, aby zapewnić, że nowa kwota przekazana państwom członkowskim na przybrzeżne połowy nieprzemysłowe nie podlega przeniesieniu na inne segmenty floty, w tym na sejnery i duże taklowce.

LIFE obawia się również, że dopuszczenie zmiana o 20% w dostosowaniu zdolności połowowej dla sejnerów jest zbyt wysoka i zdecydowanie zaleca utrzymanie zdolności połowowej zgodnej z TAC. W tym względzie należy również wziąć pod uwagę proponowane przedłużenie sezonu połowów okrężnicą. Prognozy z oceny z 2017 r. wskazywały, że w przyszłości konieczne będą redukcje kwot, jeśli kontynuowana będzie strategia F0.1, a nierozsądne byłoby zwiększanie zdolności połowowej tylko po to, by w kolejnych latach znów musieć ją redukować.

LIFE nie zgadza się z proponowanym środkiem mającym na celu przedłużenie sezonu dla sejnerów. Nie powinno to być dozwolone, ponieważ wiele statków odławia swoje kwoty w czasie krótszym niż tydzień, a takie przedłużenie otwiera możliwość znacznego zwiększenia nakładu połowowego w tym segmencie.

LIFE radzi, aby przepisy dotyczące minimalnego rozmiaru nie zmieniły się w stosunku do poprzednich zaleceń i nie zostały osłabione przez jakiekolwiek odstępstwo od minimalnego rozmiaru, aby zapobiec ukierunkowaniu na mniejsze młodociane osobniki.

Wreszcie LIFE chciałby podkreślić, że nie należy zwiększać dozwolonego przyłowu z 5% z zalecenia 14-04 do 20%, ponieważ takie zwiększenie jest równoznaczne z zezwoleniem na ukierunkowany połów tuńczyka błękitnopłetwego.

LIFE oczekuje na współpracę z instytucjami europejskimi i krajowymi wyrównanie szans między dużymi i małymi podmiotami gospodarczymioraz zapewnienie sprawiedliwego przepływu korzyści między segmentami floty, przy jednoczesnym zachowaniu zdrowych zasobów tuńczyka błękitnopłetwego.

♦ ♦ ♦