Wiadomości

Od momentu powstania, LIFE nieustannie lobbowało za wdrożeniem art. 17 jako sposobu na osiągnięcie sprawiedliwego rybołówstwa i zrównoważonego rozwoju środowiska. Frustrujące było obserwowanie, jak słabości prawne artykułu oraz brak jasno zdefiniowanych ról i obowiązków między KE i państwami członkowskimi spowodowały, że wdrożenie art. 17 zostało odłożone na bok. Artykuł 17 stanowi klucz do zapewnienia sprawiedliwego przydziału uprawnień do połowów - dostępu zarówno do łowisk, jak i kwot połowowych - dla SSF. W najnowszym raporcie STECF na temat danych społecznych w rybołówstwie (STECF 23-17), opublikowanym pod koniec 2023 r., przeanalizowano odpowiedzi 22 państw członkowskich (tj. wszystkich nadbrzeżnych państw UE) na kwestionariusz dotyczący wdrażania art. 17. Raport jest przydatny w zapewnieniu historycznego przeglądu sposobu przydzielania uprawnień do połowów w UE i dlaczego tak ważne jest zapewnienie, aby systemy alokacji państw członkowskich stosowały kryteria, które są zarówno przejrzyste, jak i obiektywne. STECF zauważa, że "istniejące wcześniej ramy administracji rybołówstwa w państwach członkowskich i ich systemy dystrybucji uprawnień do połowów okazały się stanowić przeszkodę we wdrażaniu art. 17, ze względu na bezwładność instytucjonalną. 17, ze względu na inercję instytucjonalną". STECF zauważa również, że "uprawnienia do połowów nie są jasno zdefiniowane w tekstach prawnych UE".

Inercja instytucjonalna, brak jasności prawnej, brak jasno określonych ról i obowiązków oraz brak jasno określonych kryteriów stanowią główne ograniczenia dla osiągnięcia sprawiedliwego społecznie, zrównoważonego środowiskowo i opłacalnego ekonomicznie rybołówstwa. Można powiedzieć, że w obecnej formie art. 17 został zaprojektowany tak, by zawieść. Wyzwaniem związanym z art. 17 jest zatem opracowanie odpowiednich kryteriów o charakterze środowiskowym, społecznym i gospodarczym, z jasnymi wytycznymi dotyczącymi ich stosowania oraz jasnymi rolami i obowiązkami przypisanymi WE i państwom członkowskim. Gromadzenie danych społecznych jest wymogiem prawnym od 2018 r., a STECF przedstawił wstępną analizę art. 17 w swoim raporcie z 2020 r. (STECF 20-14), który zawierał pewne informacje na temat rozwoju art. 17 i włączenia kryteriów społecznych. LIFE przypomina o raporcie "Jak rybołówstwo UE może stać się niskoemisyjne i sprawiedliwe społecznie" opublikowanym w 2021 r., w którym już wyznacza potencjalne kryteria środowiskowe, społeczne i ekonomiczne do zastosowania.

Koła zmian obracają się powoli, a dla SSF jest to przypadek opóźnienia sprawiedliwości i odmowy sprawiedliwości.

Zobacz raport STECF 23-17 tutaj

Zobacz raport LIFE i OurFish tutaj

Przeczytaj ten artykuł na naszej stronie internetowej.

Bruksela, 21 listopada 2023 r.

Dzisiaj, we wtorek 21 listopada, obchodzony jest Światowy Dzień Rybołówstwa, będący dwudziestą piątą edycją tego święta od jego powstania w 1997 roku. Aby uczcić to wydarzenie i Międzynarodowy Rok Rybołówstwa Artystycznego i Akwakultury 2022 (IYAFA), członkowie LIFE z 8 krajów od Bałtyku po Morze Śródziemne spotkali się w zeszłym tygodniu w Galicji, aby omówić i wyobrazić sobie sprawiedliwą przyszłość dla rybołówstwa małoskalowego w Europie.

Spotkanie, które odbyło się w Vilanova de Arousa w hiszpańskiej Galicji w dniach 13-16 listopada, zostało zorganizowane przez Międzynarodowy Kolektyw Wsparcia Pracowników Rybołówstwa (ICSF), LIFE i stowarzyszenie "Mulleres Salgadas (MS)". MS było gospodarzem wydarzenia i zorganizowało wizytę, aby spotkać się ze swoimi członkiniami - kobietami zbierającymi skorupiaki (mariscadoras) z Ria de Arousa - oraz zrozumieć i docenić ich zawód.

Jest to czwarte i ostatnie z serii wydarzeń organizowanych przez ICSF z okazji Międzynarodowego Roku Rybołówstwa Artystycznego i Akwakultury 2022 (IYAFA). Więcej informacji można znaleźć na stronie: https://www.icsf.net/resources/europe-workshop-iyafa-2023/

Przyszłość rybołówstwa w ogóle, a w szczególności rybołówstwa małoskalowego, jest niezwykle niepewna. Spotkanie postawiło sobie zatem za zadanie poszukiwanie rozwiązań, opracowanie pozytywnej narracji dla SSF i wyobrażenie sobie, jak wyglądałaby sprawiedliwa przyszłość dla tego podsektora. W spotkaniu wzięło udział 45 uczestników z 16 krajów, w tym mężczyźni i kobiety zajmujący się rybołówstwem oraz ich przedstawiciele, organizacje wspierające, naukowcy, pracownicy akademiccy i inne zainteresowane strony.

Zespół Equal Sea Lab z Uniwersytetu w Santiago rozpoczął spotkanie od dyskusji na temat tego, jak zmienić obecną narrację opisującą SSF w Europie. Zgodnie z tą narracją, SSF są outsiderami, marginalizowanymi w procesach decyzyjnych oraz w ustaleniach dotyczących dostępu do możliwości połowowych i rynków. Koncentracja bogactwa, kontroli i wpływów podważyła również demokrację w zarządzaniu rybołówstwem i zrównoważony rozwój rybołówstwa, a także stworzyła niesprawiedliwe i wrażliwe systemy żywnościowe i łańcuchy dostaw. Potrzebne jest nowe podejście, oparte na inkluzywnym i zrównoważonym rozwoju społeczno-gospodarczym i środowiskowym, które priorytetowo traktuje dobrobyt społeczności przybrzeżnych i zdrowie ekosystemów wodnych.

Następnie, LIFE przyjrzało się zarządzaniu w rybołówstwie i temu, jak zróżnicowane podejście jest potrzebne, aby zarządzać dostępem SSF do zasobów, zarządzać działalnością połowową SSF na morzu i zarządzać dostępem SSF do rynków w sprawiedliwy sposób. Przedstawiono przykłady dobrych praktyk z całej Europy. Następnie uczestnicy dyskutowali o tym, jak wzmocnić zdolności PFM i organizacji wspierających oraz jakie rodzaje sojuszy należy budować. Ostatnia sesja została zorganizowana jako dyskusja panelowa, aby zastanowić się nad wcześniejszymi dyskusjami z perspektywy kobiet w rybołówstwie. W panelu wzięli udział mężczyźni i kobiety z LIFE i Aktea, europejskiej sieci organizacji rybackich, a także mariscadoras i naukowcy.  

Podczas spotkania stwierdzono, że budowanie nowej narracji i sprawiedliwej przyszłości dla SSF w Europie musi obejmować:

•  Uznanie SSF za kamień węgielny tętniącej życiem gospodarki wodnej, wspieranej przez sprawiedliwe, inkluzywne i przejrzyste polityki, których podstawą jest regeneracja ekosystemów, a także zapewnienie rybakom podstawowych praw człowieka w zakresie dostępu do zasobów, które podtrzymują ich źródła utrzymania.
• Systemy współzarządzania oparte na wspólnej odpowiedzialności, które wplatają zarządzanie środowiskiem w tkankę społeczną i dynamiczną kulturę społeczności.
• Rentowne przedsiębiorstwa sektora SSF i godna praca, wspierające odnowę pokoleniową, równość płci i integrację, oparte na sprawiedliwych i partycypacyjnych procesach.
• Uznanie tradycyjnej, odziedziczonej i opartej na doświadczeniu wiedzy rybaków małoskalowych i pracowników rybołówstwa, w tym kobiet i ludności tubylczej, jako warunku wstępnego do podejmowania decyzji w zakresie zarządzania rybołówstwem.
• Rynki, które odzwierciedlają prawdziwą wartość zrównoważonej produkcji żywności na małą skalę i które zapewniają uczciwe nagrody w całym łańcuchu wartości, od sieci do talerza.
• Gromadzenie i wykorzystywanie informacji i innowacji w celu wspierania naszej sprawy, ulepszania naszego naturalnego świata dla wszystkich, a nie ograniczania jego wykorzystania dla nielicznych, w oparciu o suwerenność danych, dostępną technologię i umiejętności cyfrowe.
• Uodpornienie w przyszłości społeczności SSF na skutki zmian klimatu i uodpornienie ich na klęski żywiołowe i katastrofy ludzkie.

Przeczytaj pełne oświadczenie i wezwanie do działania opracowane w wyniku tego wydarzenia.

Przeczytaj raport z warsztatów.

Więcej informacji:

Sivaja Nair, dyrektor programowy, ICSF sivaja.icsf@gmail.com

Sandra Amezaga Menendez, sekretarz, Stowarzyszenie Mulleres Salgadas, amezagasandra@gmail.com

Marta Cavallé, sekretarz wykonawczy, LIFE, executive.secretary@lifeplatform.eu

Niedawno "Stowarzyszenie Małych Rybaków Przybrzeżnych Adriatyku" zostało członkiem platformy LIFE. W zeszłym tygodniu rozmawialiśmy z Kazimirem, jednym z rybaków małoskalowych tej organizacji w Chorwacji, aby poznać ich nieco lepiej.

14 listopada 2023 r.

1.Po pierwsze, witamy w LIFE! Cieszymy się, że możemy powitać Twoją organizację jako nowego członka platformy LIFE. Czy mógłbyś opowiedzieć nam trochę o sobie, swojej organizacji i obszarze, w którym działasz? 

Nazywam się Kazimir Bogović. Mieszkam na chorwackiej wyspie Mali Losinj. Jestem zawodowym rybakiem od 7 lat, byłem właścicielem dwóch restauracji, ale potem zdecydowałem się wrócić do rybołówstwa, ponieważ pochodzę z rodziny rybackiej i lubię pracować sam. W rzeczywistości pochodzę z innej sąsiedniej wyspy, moja rodzina nadal tam pracuje w turystyce i rybołówstwie. Mam dwójkę małych dzieci, dwie dziewczynki w wieku 3 i 6 lat, a rybołówstwo na małą skalę pozwala mi zachować równowagę między życiem zawodowym i prywatnym lepiej niż praca w restauracji. 

2. Od kiedy istnieje ta organizacja? Ilu rybaków reprezentuje Twoje stowarzyszenie i na jakim obszarze łowisz? 

Organizacja "Association of Small Scale Coastal Fishermen of the Adriatic" istnieje od dwóch lat, początkowo z inicjatywy rządu w ramach programu współpracy Interreg między Włochami a Chorwacją. Ideą stojącą za utworzeniem organizacji jest promowanie zrównoważonego rybołówstwa i ostatecznie stworzenie organizacji producentów w celu dystrybucji i sprzedaży naszych połowów po lepszej cenie. Do czasu jej utworzenia skupialiśmy się głównie na wymianie informacji dotyczących tego, jak najlepiej sprzedawać nasze połowy, przestrzegać przepisów dotyczących rybołówstwa, używać narzędzi połowowych, rozwiązywać wspólne problemy i zasadniczo lepiej zarządzać naszą przyszłością. Organizacja wciąż się rozwija, jest bardzo młoda, ale jesteśmy już oficjalnie zarejestrowani. Pozwala nam to nie tylko na wymianę informacji między chorwackimi członkami, ale także z członkami podobnej włoskiej organizacji utworzonej w tym samym czasie.  

Na samej wyspie Mali Losinj jest 60 rybaków, ale nie wszyscy są jeszcze członkami organizacji. Obecnie organizację tworzy 41 rybaków z całego wybrzeża kraju, choć większość z nich znajduje się w północnej części Chorwacji, aż do Istrii. Wszystkie łodzie mają mniej niż 12 metrów i używają narzędzi połowowych o niewielkim wpływie na środowisko. 

3. Rybacy małoskalowi używają szerokiej gamy narzędzi połowowych, dostosowując się do gatunków i pór roku. Czy możesz nam powiedzieć, jakiego rodzaju narzędzi połowowych używają rybacy w Twojej społeczności? Jak duże są łodzie i jakie są gatunki docelowe? 

Zimą najczęściej używam harpuna w nocy. 80% moich połowów to ośmiornice i kałamarnice. Łowię tylko duże ryby. Latem używam sznurów haczykowych, pułapek, a czasami także sieci. Inni rybacy w okolicy używają podobnego sprzętu, sieci rybackich, niektórych sieci na homary, a kilku używa również pułapek na scampi, głównie w obszarze, w którym trawlery zostały zakazane i gdzie uzyskują dobre połowy. W rzeczywistości jest to bardzo popularne łowisko w naszym regionie ze względu na wysoką wartość połowu i selektywność narzędzi. Niestety nie jest łatwo uzyskać licencję na połów krewetek, głównie ze względu na wysokie koszty z tym związane.  

4. Główną misją LIFE jest zapewnienie głosu dla sektora na poziomie europejskim i instytucjonalnym, ale także wspieranie rybaków w radzeniu sobie z wyzwaniami w terenie. Czy mógłbyś powiedzieć nam więcej o głównych problemach rybaków w Twoim regionie? W jakie walki zaangażowana jest obecnie Twoja społeczność? 

Naszym głównym wyzwaniem jest nieuczciwa konkurencja ze względu na dużą liczbę licencji na połowy rekreacyjne, które istnieją w kraju, około 100 000, podczas gdy jest 4039 profesjonalnych rybaków, z czego 80% to SSF. Istnieje bardzo niewielka kontrola poziomów połowów i nielegalnych kanałów sprzedaży. Z tego powodu z zadowoleniem przyjmujemy niedawną inicjatywę Komisji Europejskiej dotyczącą regulacji kontroli. Nasz rząd obiecał nam, że od przyszłego roku wszyscy wędkarze rekreacyjni będą musieli rejestrować swoje połowy w aplikacji, ale problem polega oczywiście na tym, jak będą kontrolować 100 000 rybaków. Przepisy, których muszą przestrzegać wędkarze, bardzo różnią się od przepisów, których my musimy przestrzegać, na przykład jeśli chodzi o przepisy dotyczące silników. 

Wyzwaniem jest również zgromadzenie wystarczającej liczby rybaków na spotkaniach, na które jesteśmy zapraszani. Na ostatnie spotkanie przyszło tylko 2 rybaków. Trudno jest zainteresować ludzi, ale potem narzekają, jeśli nic nie zostanie zrobione. Niektórzy rybacy na Istrii mają konflikty z trawlerami poławiającymi przegrzebki, ponieważ nie przestrzegają one prędkości, z jaką powinny łowić, a zatem mają więcej przyłowów, co wpływa na rybołówstwo w tym obszarze. 

Mamy również wyzwania związane z cenami sprzedaży, ze względu na monopol jednego dużego nabywcy i dystrybutora, zwanego Friulpesca, który ma duży wpływ na ceny. Nie sprzedajemy do nich, ale ze względu na wielkość tej firmy mają oni duży wpływ na rynek. Wreszcie, mamy również wiele interakcji z turystyką w lecie. 

5. Na koniec, czy mógłbyś powiedzieć nam więcej o swoich motywacjach do zostania członkiem LIFE? Czego oczekujesz od bycia członkiem LIFE?

Zostaliśmy członkiem LIFE, aby mieć dostęp do bardziej istotnych informacji na temat sektora rybołówstwa i uczyć się od innych organizacji spoza Chorwacji. Chcemy mieć możliwość wymiany informacji i szukania wskazówek, zwłaszcza teraz, gdy tworzymy naszą organizację SSF. Za kilka lat duży obszar, na którym łowimy, zostanie na przykład ogłoszony obszarem chronionym Natura 2000. Uczestniczymy w rozmowach mających na celu ustalenie obszarów, na których będziemy mogli łowić ryby, a na których nie. Są to dla nas ważne rozmowy i czasy, dlatego doceniamy wszelką pomoc i wskazówki, jakie możemy uzyskać, ucząc się od innych społeczności rybackich w Europie.

Od 2017 r, Razem dla Med połączyła 46 organizacji w ramach 15 projektów mających na celu zmniejszenie presji połowowej na bioróżnorodność morską w Morzu Śródziemnym. Wśród tej sieci znajdują się organizacje pozarządowe, organizacje międzynarodowe, ośrodki badawcze, firmy prywatne, sieci i fundacje. LIFE jest dumnym członkiem tego sojuszu, zaangażowanym w zmniejszanie presji na różnorodność biologiczną Morza Śródziemnego. Pracujemy razem, aby zapewnić zrównoważone rybołówstwo, zmniejszyć jego wpływ na łąki trawy morskiej i siedliska koralowców, zmniejszyć przypadkowy przyłów waleni, ptaków morskich, żółwi morskich i rekinów lub zmniejszyć negatywne interakcje między rybakami a ssakami morskimi. Najnowszy raport na temat wpływu można przeczytać tutaj.

Film dokumentalny przedstawiający historię tego sojuszu jest już dostępny online. Ukazuje on wysiłki trzech codziennych bohaterów, których połączył wspólny cel: ochrona Morza Śródziemnego. Poznaj Yassine'a, tunezyjskiego nurka i oceanografa; Nicole, oddanego naukowca pomagającego greckim rybakom; oraz Isaaca, orędownika zrównoważonego rybołówstwa wzdłuż wybrzeża Katalonii w Hiszpanii, który również z dumą należy do sieci LIFE. Ci niedoceniani bohaterowie stanowią niezwykłe źródło inspiracji, a zapierające dech w piersiach krajobrazy, w których działają, przyciągają żądnych przygód podróżników.

Dowiedz się więcej o wpływie koalicji Together for the Med. Obejrzyj film dokumentalny.

Inicjatywa ta jest koordynowana przez MAVA Foundation, BlueSeeds i IUCN.

W porcie na Costa Brava, na północ od Barcelony, stowarzyszenie Arts Menors Costa Brava, członkowie LIFE, rozumieją, że zrównoważony rozwój ich zawodu nie polega na pozyskiwaniu większej liczby połowów z morza, ale na poszukiwaniu większego zwrotu ekonomicznego z istniejących połowów, nadając wartość swojej pracy i produktom. W tym celu postanowili zmienić sposób sprzedaży swoich połowów, odchodząc od obecnego modelu rynków rybnych i aukcji na rzecz sprzedaży bezpośredniej bez pośredników, ustanawiając umowy z klientami końcowymi po stałej cenie na sezon. Z drugiej strony, Empesca't jest marką, która gwarantuje wartość dodaną swoich produktów, regulowaną, zarządzaną i certyfikowaną przez nich samych.

Od kilku lat prowadzone są wspólne prace w ramach takich projektów jak Synepesca a teraz Foodnected, wewnętrzne dyskusje wśród rybaków, wymiana doświadczeń w celu odwiedzenia inspirujących modeli w innych krajach, takich jak Golion (prowadzony przez Syndicat Petit Metier d'Occitanie)Spotkania z administracją, papierkowa robota i różne wysiłki... oprócz łowienia ryb! W ciągu ostatnich kilku miesięcy pracowano nad zaangażowaniem restauracji i programów społeczności rolniczych w okolicy, które nie są uważane za klientów, ale za współpracowników, ponieważ podzielają te same wartości i wizję transformacji obecnego systemu żywnościowego.

Marta Cavalle, śródziemnomorska koordynatorka LIFE, przeprowadziła niedawno wywiad z jednym z rybaków stojących za tym projektem, Isaakiem Moyą, aby inni członkowie LIFE mogli dowiedzieć się więcej o nim i o Empesca't.

Isaac, jesteś młodym wędkarzem ze szczególnym doświadczeniem. Opowiedz nam trochę o sobie, swojej karierze i o tym, jak zostałeś wędkarzem.

Mam 37 lat. Zostałem rybakiem, ponieważ zawsze interesowałem się morzem. Mój dziadek miał dobre relacje z rybakami, miał łódź i wypływał na połowy, aby przynieść ryby do domu. Zawsze chodziłem z nim i bardzo mi się to podobało. Pewnego dnia pomyślałem sobie: "Jeśli lubisz morze, zwierzęta i kontakt ze środowiskiem... zostań rybakiem!".

Zacząłem więc zastanawiać się, jak można nim zostać, rzuciłem pracę i poszedłem na dwuletnie studia w l'Ametlla de Mar w 2007 roku. Po ukończeniu szkoły trzeba jeszcze być na pokładzie przez dwa lata, aby potwierdzić tytuł i zostać szyprem, więc musiałem zaokrętować się na trzech różnych łodziach: jednej w San Feliu de Guixols, łowiąc tuńczyka i miecznika taklami powierzchniowymi, i dwóch innych z taklami dennymi. To było bardzo trudne, nie miało nic wspólnego z łowieniem na małej łódce mojego dziadka.

Po dwóch latach miałem tytuł szypra, ale nie miałem ani grosza, a musiałem kupić łódź, która jest warta między 30 a 40 000 euro, więc pracowałem jako szyper na jachcie czarterowym, ponieważ pozwalał mi na to mój tytuł, dopóki nie miałem wystarczająco dużo pieniędzy, aby kupić pierwszą łódź do wędkowania. Była to bardzo stara łódź, zostawiłem ją poza wodą w domu krewnego i naprawiałem ją zimą. Potem zacząłem łowić zimą i może 7 lat później zobaczyłem, że jestem zdolny i mam trochę pieniędzy, i postanowiłem poświęcić się łowieniu 100%.

Wędkarstwo przyniosło mi więcej zainteresowania i zacząłem pracować z innymi projektami, takimi jak Sepia Project, potem zaczęliśmy pracować z LIFE, stworzyliśmy stowarzyszenie Arts Menors Costa Brava i w projektach takich jak Synepesca czy teraz Foodnected. A stamtąd... wiesz... rozwijałem się osobiście i jako rybak.

Czy uważasz, że rybołówstwo w Twoim regionie jest zrównoważone i przyjazne dla środowiska? Jakie działania są podejmowane w celu wspierania tego zrównoważonego rozwoju?

Trudno odpowiedzieć na to pytanie, wiem tylko, że jesteśmy małą grupą rybaków w tym porcie. Ważną rzeczą dla mnie jest to, że w ostatnich latach nastąpiła zmiana mentalności, ludzie w przeszłości myśleli, że morze jest niewyczerpane, ale rzeczywistość postawiła nas w miejscu, wiemy, że zasoby są ograniczone. Otworzyło to nasze umysły na zmianę nakładu połowowego i skłoniło nas do wdrożenia projektów i środków mających na celu poprawę połowów i stanu zasobów, takich jak projekt Sepia i inne.

Prawdą jest również, że istnieją inne czynniki, których nie kontrolujemy, takie jak zmiany klimatu, zanieczyszczenie... które również wpływają na stan morza. Rzeki nie dostarczają już tyle wody i składników odżywczych, co kiedyś. Połowy muszli zniknęły z tego obszaru, istnieje wiele zmian, których nie można wytłumaczyć jedynie nadmierną eksploatacją. Starsi zauważają to najbardziej, nie łowimy nawet jednej dziesiątej tego, co oni kiedyś. Jeśli będziemy kontynuować w tym tempie, nikt nie przejdzie na emeryturę z rybołówstwa.

Kilka razy mówiłeś mi, że są różne sposoby na zostanie rybakiem....

Kiedy zaczynałem, nie wiedziałem, jak podejść do projektu biznesowego. Jednym z możliwych sposobów byłoby zainwestowanie w więcej sieci, więcej haczyków, większy wysiłek połowowy, ponieważ w przeciwnym razie trudno jest związać koniec z końcem. Są tygodnie, w których można wystawić fakturę na 3000 €, ale nie jest to normalne i czasami nie możemy łowić przez kilka tygodni. Dla mnie, jeśli zarabiam 1000 € netto miesięcznie, jestem szczęśliwy. Są ludzie, którzy zarabiają więcej, ale nie mogę mieć pewności, że przestrzegają zasad co do joty. Nie chcę być nielegalny, więc ponieważ widzę, że system wydobywczy nie może iść dalej, to czego teraz szukam, to osiągnięcie większej wydajności w przeliczeniu na połów i dlatego założyliśmy firmę. Empescatw nadziei na uzyskanie od 15 do 20% wyższej wydajności ekonomicznej.

Wyjaśnij nam, czym jest Empesca't?

"Empesca't" to marka jakości dla naszych produktów, regulowana, zarządzana i certyfikowana przez nasze stowarzyszenie. Arts Menors Costa Brava. Stworzyliśmy tę markę, aby nadać nazwę temu, co robimy każdego dnia z naszym sposobem łowienia, używając sezonowo różnych narzędzi pasywnych, przestrzegając zamknięć, minimalnych rozmiarów lub limitów nakładu połowowego oraz promując dobre praktyki połowowe i zaangażowanie w projekty. Podstawową osią jest jakość i zrównoważony rozwój, znamy stan morza i chcieliśmy wnieść tę wartość dodaną do rąk konsumenta, który to docenia.
Z drugiej strony serwujemy ryby bez pośredników, bezpośrednio po uczciwej cenie dla nas i z większą przejrzystością dla konsumentów.

Opowiedz nam o tej bezpośredniej i godnej sprzedaży, czym model Empesca't różni się od obecnego modelu w Katalonii?

Model ustanowiony tutaj w Katalonii to rynek rybny i aukcja spadkowa. Marketing bezpośredni jest zabroniony. Do tej pory zwykle przywoziliśmy ryby z portu na targ rybny, 40 km od naszego domu, gdzie generowano sprzedaż aukcyjną, gdzie hurtownicy kupowali po cenie, która spadała. Ceny, które otrzymywaliśmy były bardzo niskie i niestabilne. Z Empesca't chcieliśmy dać przyzwoitą cenę łodziom stowarzyszenia, kupujemy własne ryby za pośrednictwem firmy rybackiej, którą założyliśmy i poprzez umowę na żywność. Jest to umowa między łodzią a naszą firmą rybacką, w której ustalone są stałe ceny w zależności od gatunku i wielkości na sezon. Ceny zostały ustalone przez całe stowarzyszenie. Administracja pozwoliła nam przeprowadzić test pilotażowy w tym zakresie i możemy dokonać pierwszej sprzedaży w naszym porcie w sposób umowny i legalny.

Czy w ostatecznym rozrachunku to sami rybacy rzemieślniczy powinni sprzedawać swoje ryby i decydować o cenach?

Rozumiem, że rybołówstwo przemysłowe, które codziennie przewozi wiele kilogramów do portu, potrzebuje struktury, scentralizowanej sprzedaży, ciężarówek, które jeżdżą wszędzie itp. i system może działać dla nich. Ale rybołówstwo rzemieślnicze to w końcu małe łodzie z jedną osobą, które przewożą 10-15 kilogramów ryb dziennie. Nie ma sensu robić tego samego obwodu, co ten, który przewozi co najmniej 200 lub 300 kilogramów, i nie być w stanie się od nich odróżnić.
Miejmy nadzieję, że ta inicjatywa posłuży do pokazania innym społecznościom rybackim borykającym się z takimi samymi trudnościami możliwej alternatywnej drogi naprzód. A ten pilotażowy test stanie się czymś, z czego będą mogły skorzystać wszystkie małe społeczności rybackie w Katalonii, które tego potrzebują.

Jesteście rybakami z L'Escala i Estartit, dwóch miejsc, w których nie ma rynku rybnego. To jeden z kluczowych czynników, który skłonił was do stworzenia tego modelu, prawda?

Dokładnie, to nie miało większego sensu, że ryba złowiona w l'Estartit o 11h pojechała do Palamos, mając 40 km, aby się tam dostać i 40 km, aby wrócić; a restauracja, która znajduje się 100 m od łodzi, również pokonuje te same 80 km, aby ją zdobyć. Przynajmniej ta ryba przejechała 160 km na plecach, kiedy mogła mieć 100 m i mogła być rozwieziona rowerem.

Czy są to zwykłe ryby, które znajdziemy w Empesca't, czy też będziecie sprzedawać również inne gatunki ryb, być może mniej znane ogółowi społeczeństwa?

Tak, to bardzo ważne wyzwanie. Najbardziej znane gatunki są nam wyrywane z rąk (labraks, dentex, morlesz, żabnica itp.), ale jest też wiele gatunków ryb, które łowimy i nie ma na nie popytu. Zabranie ich na aukcję skutkuje sprzedażą po bardzo niskich cenach lub nawet ich wycofaniem, ponieważ nikt ich nie kupił. Dlatego w zeszłym tygodniu dostarczyliśmy 6 kilogramów muren do restauracji "Celler de Can Roca", wyjaśniliśmy im problem, że jest to gatunek, który uważamy, że wraz ze zmianami klimatycznymi rośnie, ale nie mamy ceny na rynku. Podjęli wyzwanie i opracowują dla nas przepisy, dzięki którym nauczymy się jeść mureny. Innymi gatunkami mogą być gwiaździste płaszczki, barweny, większe weever, Atlantic stargazer itp. Wszystkie z nich, jeśli są dobrze ugotowane, są bardzo dobre!

Budowanie społeczności współpracowników, którzy rozumieją i podzielają filozofię, jest kluczem do sukcesu tego modelu, prawda?

Chodzi o to, aby nadać wartość lokalnemu produktowi, poławianemu w sposób rzemieślniczy i zrównoważony. Szukaliśmy restauracji lub programów rolniczych wspieranych przez społeczność, które rozumieją naszą filozofię, podzielają ją i doceniają jakość produktu, który możemy im dostarczyć. Nie tylko szukaliśmy nabywców, ale chcemy, aby ci ludzie byli właścicielami projektu i przekazywali konsumentom nasze wartości i sposób, w jaki łowimy ryby.
Jesteśmy bardzo zadowoleni z dotychczasowego odzewu. Na razie nie robiliśmy ani nie chcieliśmy robić zbyt wiele szumu, ponieważ jesteśmy w fazie testów pilotażowych, a jeśli będziemy mieli zbyt duży popyt i niewystarczającą podaż, może to przynieść efekt przeciwny do zamierzonego. Ale jesteśmy bardzo szczęśliwi i dumni, zwłaszcza widząc więź, jaka nawiązuje się z klientami, zarówno w restauracjach, jak i w rodzinach programów wspieranych przez społeczność. Wcześniej nie mieliśmy takich relacji, a teraz pytają nas, jak złowiliśmy tę rybę i prowadzimy z nimi otwarty dialog. Myślę, że jest to bardzo wzbogacające dla obu stron!

Zaczęliście dopiero teraz, jaka jest wizja na przyszłość?

Naszą ideą jest możliwość łowienia "na życzenie", ponieważ wierzymy, że każda ryba, która nie została zamówiona, czyli nikt jej nie chce, jest lepsza, jeśli jest w morzu niż w wiadrze po całym kraju. Takie jest nasze marzenie, choć trudno będzie je zrealizować. Zaczęliśmy i jesteśmy bardzo szczęśliwi, ponieważ perspektywy są dobre, zaczęliśmy lepiej niż myśleliśmy. Projekt żyje i dostosujemy się do wszystkiego, co się wydarzy.

Czy chciałbyś podzielić się czymś jeszcze?

Wielkie podziękowania dla LIFE. Potrzebujemy więcej ludzi, którzy będą nas wspierać tak jak wy. Potrzebujemy organizacji takich jak Ty, które będą nam towarzyszyć w realizacji tych projektów i urzeczywistniać nasze pomysły, abyśmy mogli marzyć o lepszej przyszłości.

Jakaś wiadomość dla konsumentów?

Konsument musi być autentyczny i polegać na sobie, jeśli chodzi o zakupy. Ludzie, którzy troszczą się o środowisko, nie powinni czekać, aż politycy powiedzą im, że muszą postępować w ten lub inny sposób. Sami mogą być twórcami zmian. Zmiana może przyjść oddolnie!