Bruksela, 28 listopada 2023 r. W Brukseli odbyło się hybrydowe wydarzenie zorganizowane przez DG Mare w następstwie uruchomienia 16 czerwca "Partnerstwa na rzecz transformacji energetycznej". Warsztaty zgromadziły różne zainteresowane strony (sektor rybołówstwa, organizacje pozarządowe, AC, administracje krajowe i unijne) w celu opracowania listy głównych wyzwań, możliwości i obaw wynikających z dekarbonizacji sektorów rybołówstwa i akwakultury. Będzie to stanowić podstawę dla dokumentu, który pomoże opracować mapę drogową transformacji energetycznej w rybołówstwie i akwakulturze UE oraz sposób jej finansowania.
Dla sektora rybołówstwa transformacja energetyczna oznacza dwie rzeczy. Przede wszystkim oznacza zmniejszenie zależności od paliw kopalnych, jednego z najważniejszych kosztów bieżących. Po serii globalnych kryzysów koszty paliw stały się bardzo niestabilne i wydaje się, że takie pozostaną. Ma to ogromny wpływ na rentowność i odporność rybołówstwa, co sprawia, że przejście na paliwa alternatywne staje się pilnym priorytetem. Po drugie, podobnie jak inne sektory gospodarki i produkcji, rybołówstwo jest związane celami Zielonego Ładu w zakresie neutralności klimatycznej do 2050 roku. Biorąc pod uwagę stosunkowo niewielki wkład działalności połowowej w UE w globalne emisje gazów cieplarnianych - około 0,01% - jest to zdecydowanie mniej priorytetowe.
W perspektywie krótkoterminowej głównym zmartwieniem sektora rybołówstwa jest przetrwanie obecnej sytuacji kryzysowej. Aby to osiągnąć, kluczowe będą ulgi podatkowe na paliwo i finansowanie awaryjne. 19 mln euro dostępnych w ramach EFMRA (do 2027 r.) na wymianę silników i poprawę efektywności energetycznej może pomóc w tym zakresie. EMFAF został jednak skrytykowany jako nieadekwatny do celu, ponieważ bardzo niewiele państw członkowskich wykorzystało fundusze w krajowych planach transformacji energetycznej, ze znacznymi opóźnieniami w uwalnianiu funduszy oraz z utratą do 20% funduszy z powodu ich niewydania. Podzielone pomiędzy 22 państwa nadbrzeżne UE, 19 milionów euro i tak nie poszłoby zbyt daleko, ledwo wystarczyłoby nawet na przekształcenie jednego statku, nie mówiąc już o całej flocie!
Doposażanie starych statków w nowe silniki i systemy połowowe nie ma sensu i w najlepszym razie sprowadza się do majstrowania przy krawędzi problemu. Potrzebne jest raczej podejście etapowe, z wyznaczonymi ścieżkami opisującymi, w jaki sposób sektor dotrze z miejsca, w którym się znajduje, do miejsca, w którym powinien się znaleźć w 2050 roku.
W dłuższej perspektywie przed rybołówstwem stoi wiele wyzwań, w tym ewolucja z modelu 20th w działalność wydobywczą na miarę XXI wieku.st zrównoważony sektor produkcji owoców morza jako część szybko rozwijającej się niebieskiej gospodarki. Jednak jak dotąd nie ma powszechnego zrozumienia tego, jak może wyglądać zrównoważony sektor produkcji owoców morza w 2050 roku lub jaką rolę będzie odgrywać rybołówstwo w niebieskiej gospodarce. Taka wizja musi również obejmować sektor przetwórstwa i łańcuchy dostaw, które powodują znaczny ślad węglowy i które obecnie w dużej mierze opierają się na imporcie, który nie spełnia unijnych standardów zrównoważonego rozwoju.
Więcej informacji: https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/qanda_23_829
Polish 
English 
Croatian 
Dutch 
French 
German 
Greek 
Italian 
Romanian 
Spanish 
Maltese