Jednym z problemów, z jakimi boryka się sektor rybołówstwa na małą skalę, jest brak wyspecjalizowanej reprezentacji w oficjalnych organach branżowych. Dotyczy to w szczególności Francji, gdzie rybacy zajmujący się rybołówstwem na małą skalę z trudem jednoczą się w obronie swoich interesów. Na stronie . Bertrand Cazalet, Sekretarz i Doradca Prawny Syndicat professionnel des pêcheurs petits métiers d'Occitanie (SPMO - Zawodowy Związek Rybaków Małoskalowych Oksytanii), Organizacje Producentów Rybnych (OPWO) stanowią narzędzie, w które europejscy rybacy zajmujący się rybołówstwem na małą skalę powinni zainwestować, aby zabezpieczyć swoją przyszłość, a w szczególności w regionie Morza Śródziemnego, aby lepiej bronić swoich tradycyjnych metod zarządzania opartych na poliwalencji i silnych powiązaniach terytorialnych. Wywiad.
Ten wywiad został przeprowadzony przez LIFE w ramach projektu Foodnected i pierwotnie opublikowany na stronie Strona internetowa Foodnected.
Co to jest organizacja producentów rybnych? Jaką rolę odgrywają OPWO w UE?
A Organizacja producentów (OP) jest specjalnym narzędziem europejskim stworzonym w ramach wspólnej polityki europejskiej.Najpierw Wspólna Polityka Rolna (WPR), a następnie Wspólna Polityka Rybołówstwa (WPRyb). OP zrzeszają producentów (rybaków, rolników, itp.) na danym obszarze, często w formie spółdzielni, ale także jako inne struktury organizacyjne i prawne.
Uznanie OP odbywa się na poziomie krajowym w ramach procesu nadzorowanego przez UE. OP są postrzegane jako kluczowe dla osiągnięcia celów WPRyb, a zarządzanie ich działalnością produkcyjną i marketingową jest im powierzane:
– Produkcja: obejmuje ogólną organizację działalności połowowej, przyznawanie, zarządzanie i monitorowanie kwot połowowych i nakładu połowowego, zarządzanie licencjami, opracowywanie i wdrażanie przepisów wewnętrznych, kontrolę i karanie członków OPWO;
– Marketing: obejmuje organizację pierwszej sprzedaży (w połączeniu z aukcjami rybnymi i targowiskami portowymi), poprawę i monitorowanie identyfikowalności oraz stosowanie środków sanitarnych, a także realizację inicjatyw mających na celu podniesienie wartości produktów w całym łańcuchu wartości.
Każda OP musi przedstawić roczny lub wieloletni plan produkcji i wprowadzania do obrotu który określa wszystkie elementy niezbędne do tego, aby OP mogła osiągnąć swoje cele w warunkach określonych w przepisach europejskich.
Czy śródziemnomorscy rybacy zajmujący się rybołówstwem na małą skalę są reprezentowani w OP? Czy w regionie istnieją jakieś OP zajmujące się wyłącznie rybołówstwem na małą skalę?
Kiedy mówimy o rybołówstwie na małą skalę, mamy na myśli stosunkowo małe łodzie używające narzędzi biernych lub bezzałogowych. We Francji rybołówstwo na małą skalę jest synonimem "petits métiers", a w Hiszpanii "artes menores". Dla Komisji Europejskiej rybołówstwo na małą skalę jest prowadzone przez statki rybackie o długości całkowitej poniżej 12 metrów, które nie używają ciągnionych narzędzi połowowych.
W Europie istnieje kilka przykładów organizacji producentów zajmujących się rybołówstwem na małą skalę[1] ale na Morzu Śródziemnym nie istnieje żadna konkretna OP dla połowów wielogatunkowych na małą skalę. We Francji OP składają się wyłącznie z rybołówstwa przemysłowego lub są to mieszane OP, w których reprezentowane są różne segmenty floty. Jednak nawet te ostatnie były pierwotnie tworzone i kontrolowane przez większe firmy rybackie. W obu przypadkach rybakom zajmującym się rybołówstwem na małą skalę bardzo trudno jest uzyskać uznanie i obronę swoich interesów. W basenie Morza Śródziemnego ponad 80% rybaków zajmujących się rybołówstwem na małą skalę nie należy do OP.. Wynika to z przyczyn historycznych oraz z systemu zarządzania rybołówstwem na Morzu Śródziemnym, w którym dostęp do połowów nie jest oparty przede wszystkim na licencjach i kwotach.
A jak wygląda dziś sytuacja poza OP w regionie Morza Śródziemnego?
Rybacy prowadzący połowy na małą skalę w regionie Morza Śródziemnego to głównie indywidualnych szyprów, których działalność jest sezonowo wielozadaniowa i prowadzona blisko brzegu. Ponieważ 80% z nich nie jest zrzeszonych w OP, są one osłabione przez 1) osłabienie Prud'homies (tradycyjne struktury zarządzania oparte na społeczności lokalnej, charakterystyczne dla francuskiego basenu Morza Śródziemnego), z których część już w ogóle nie funkcjonuje; 2) trudności napotykane przez niektóre Komitety Rybołówstwaw szczególności na poziomie departamentów, które mają trudności z utrzymaniem zdolności do reprezentowania swoich członków i działania na ich rzecz; 3) zmniejszenie środków dostępnych dla państwa i jego administracjiktóra ma tendencję do coraz częstszego przekazywania OP zarządzania, monitorowania i kontroli działalności połowowej.
Podobnie, wzrasta polityczna i zawodowa presja na rybacy spoza OP przyłączają się do istniejących OP: informuje się ich, że będą mieli mniej praw, że stracą swoje osiągnięcia, licencje, że nie będą uprawnieni do korzystania z funduszy europejskich. Z czysto prawnego punktu widzenia jest to absolutna nieprawda, ponieważ nie może być mowy o dyskryminacji w zakresie zasad dostępu do zasobów rybnych i wsparcia finansowego. Państwo francuskie przyznaje również, że musi przywrócić równowagę w systemie praw połowowych, który jest bardzo korzystny dla OP, ale który, biorąc pod uwagę, że zasoby rybne są dobrem publicznym, jest wątpliwy z punktu widzenia sprawiedliwości[2].
Organizacja "Golion" rozpoczęła proces, aby zostać uznaną za OP: dlaczego?
Golion działa oficjalnie w imieniu grupy śródziemnomorskich rybaków na małą skalę ("petits métiers") od 10 lat, posiadając strukturę (GIE) uznaną dekretem ministerialnym do zarządzania gatunkami objętymi kwotami (tuńczyk błękitnopłetwy i miecznik). Struktura ta jest powiązana ze związkiem zawodowym, ale ma ograniczony zasięg (tuńczyk błękitnopłetwy i włócznik), uprawnienia do zarządzania prawami połowowymi (licencje) i czas trwania (ponieważ jej struktura musi być odnawiana co trzy lata).
Aby wyjść z tej niepewności prawnej i podjąć działania na rzecz całego rybołówstwa na małą skalę, postanowiliśmy zainicjować proces uznania stowarzyszenia Golion za OP. Założone w 2014 r. stowarzyszenie Golion jest właścicielem grupowej "marki własnej", pod którą wprowadzane są na rynek produkty jego członków. Ponieważ struktura Golionu obejmuje wymiar ekonomiczny, spełnia on niezbędne warunki wstępne do uruchomienia procesu OP - procesu, który został zainicjowany bez jakiejkolwiek formy publicznego lub prywatnego wsparcia finansowego.
Czego oczekujesz od uznania Golionu za PO?
Korzyści z uznania za OP to przede wszystkim instytucjonalnyponieważ umożliwia on lepiej się zorganizować, być lepiej reprezentowanym i wspieranym (administracyjnie, technicznie i finansowo), a więc ostatecznie lepiej bronić swoich praw. W obliczu rosnących wymagań WPRyb i jej zasad zarządzania, my, jako OP, będziemy mieli strukturę, która zapewni nam oficjalne znaczenie oraz prawo do bycia wysłuchanym przez władze i administrację. Jest to również sposób na zapewnienie przyszłości naszej organizacji jako organizacji oficjalnie zatwierdzonej.
Rybołówstwo na małą skalę będzie musiało stawić czoła rosnącej presji na swoje obszary połowowe, w tym ze względu na warunki narzucone przez plan dla zachodniej części Morza Śródziemnego (West Med) oraz implikacje dla trawlerów,[3] co spowoduje przede wszystkim przeniesienie nakładu połowowego w kierunku wybrzeża. Przepisy europejskie jako całość będą nadal zaostrzane, a najbardziej wrażliwe segmenty floty znikną jako pierwsze. Petits métiers" nie będą w stanie pokonać ograniczeń i kosztów narzuconych przez zasady monitorowania, kontroli i nadzoru, jeśli nie uda im się zjednoczyć. We francuskiej części Morza Śródziemnego nadal działa 1000 statków tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego, które nie są objęte OP, co w pełni uzasadnia uznanie specjalnej OP dla rybołówstwa na małą skalę. Taka inicjatywa jest również zgodna ze zobowiązaniami Francji wobec regionalnego organu ds. rybołówstwa - GFCM (Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego) - oraz Regionalny Plan Działań dla Rybołówstwa Małoskalowego (RPOA SSF) GFCM przyjęta w 2018 r.
Jakie inne korzyści może przynieść utworzenie OP na małą skalę dla samych rybaków i dla rybołówstwa w ogóle?
W ramach PO chcemy bronić naszych śródziemnomorskich metod gospodarowania, które zakładają podejście nie według gatunków, ale według obszarów, stosowanie technik poliwalentnych i różnorodności sezonowej. W tym typie zarządzania zasady są ustalane w zależności od kontekstu, obszarów i lokalnych praktyk. Są to w rzeczywistości zasady zarządzania Prud'homies, odwiecznych organów, które nie są uznawane ani na poziomie państwowym, ani europejskim. Organy te mogłyby zostać ożywione i ponownie zalegitymizowane dzięki stowarzyszeniu w ramach PO rybołówstwa na małą skalę.[4]
Wielozadaniowe rybołówstwo na małą skalę jest na ogół utrapieniem dla menedżerów i naukowców, którym łatwiej jest modelować wyspecjalizowany, monospecyficzny system kwot połowowych lub nakładu połowowego na łódź. Często krytykuje się nas za brak monitoringu nakładu połowowego w rybołówstwie na małą skalę: dzięki specjalnym OP ds. rybołówstwa na małą skalę moglibyśmy dokumentować operacje połowowe, przetwarzać dane dotyczące połowów, nakładu połowowego i dane handlowe, wspierać rybaków i lepiej włączać ich do systemów monitoringu. Tylko wyspecjalizowana OP działająca na małą skalę byłaby w stanie to zrobić, ponieważ istniejące OP na Morzu Śródziemnym nie mogłyby zaoferować około tysiącu statków niezrzeszonych w OP takich ram, które są ukierunkowane wyłącznie na ogromną różnorodność praktyk i cech charakterystycznych dla rybołówstwa na małą skalę.
Jaka jest procedura tworzenia PO? Czy są jakieś szczególne warunki, które należy spełnić?
Należy mieć ustaloną już strukturę ekonomiczną producentówjak nasze ugrupowanie interesów gospodarczych (GIE), oraz udowodnić jego reprezentatywność, zwłaszcza pod względem wielkości i wartości połowów lub liczby statków. Nasz wniosek opiera się głównie na kryteriach liczby statków (85% małych statków na Morzu Śródziemnym) oraz wartości produkcji, a nie na wielkości produkcji. Przygotowaliśmy wniosek, który spełnia wymagania państwa francuskiego dotyczące uznawania organizacji producentów. Nasz wniosek liczy ponad 70 stron i zawiera statut, regulamin wewnętrzny, pakiet prezentacyjny, plan produkcji i marketingu, dane wszystkich rybaków (licencje, połowy) itd. Następnie należy go przedłożyć DIRM (Śródziemnomorskie Władze Regionalne), czyli oddziałowi administracji francuskiej, który rozpatruje wnioski na poziomie śródziemnomorskim. Następnie formułuje opinię, którą przesyła do DPMA (Departament Rybołówstwa Morskiego i Akwakultury), krajowej administracji ds. rybołówstwa i gospodarki morskiej, która podejmuje ostateczną decyzję.
Czy udało Ci się zmobilizować rybaków wokół potrzeby utworzenia organizacji zajmującej się rybołówstwem na małą skalę?
To jest główna trudność, z jaką się borykamy. Dysponujemy jedynie bardzo ograniczonymi środkami na realizację naszego celu i nie dysponujemy żadną formą pomocy publicznej. Jak wspomniano powyżej, nasza reprezentatywność nie będzie oceniana na podstawie wielkości połowów, ponieważ mamy niewiele wyładunków i kwot, ale na podstawie liczby łodzi. To, co nas wyróżnia, to fakt, że reprezentujemy wiele łodzi na jednym akwenie - francuskim Morzu Śródziemnym. W naszych wstępnych aktach przekazanych do DIRM mamy 112 łodzi, co czyni nas liderem wśród francuskich organizacji śródziemnomorskich pod względem liczby małych jednostek pływających. Ale to nie wystarczy, musimy osiągnąć liczbę 150 statków, aby w pełni spełnić kryteria uznania. Musimy zatem przyciągnąć nowych członków, a w tym celu musimy zmobilizować ludzi w portach, w Prud'homies itd. Brak środków finansowych stawia nas w długotrwałej niekorzystnej sytuacji.
Czy jesteś spokojny o przyszłość?
Jestem dość pewny, ponieważ spełniamy kryteria, i Nie widzę żadnych przeszkód prawnych ani technicznych dla naszego wniosku. Uważam również, że administracja zrozumiała, że istnieje interes zawodowy w ustrukturyzowaniu "petits métiers" w ramach PO. Zasobów będzie coraz mniej, a ograniczeń coraz więcej, więc wszystko, co może sprzyjać autonomii i zdolnościom rybaków, jest dobrą strategią w kontaktach z administracją. Wreszcie, mam nadzieję, że przedstawiciele zawodowi uświadomią sobie podstawową potrzebę zorganizowania "petits métiers" w OP. Dzięki zbliżającym się wyborom w komisjach ds. rybołówstwa (które również reprezentują "drobne rzemiosło") moglibyśmy uzyskać bardziej przychylne zainteresowanie naszym projektem i nawiązać konkretną współpracę, która umożliwiłaby nam szybkie sfinalizowanie tego istotnego dla "drobnego rzemiosła" procesu.
Aby dowiedzieć się więcej, kliknij tutaj:
Raport
Cazalet, B i O'Riordan, B. 2020. "The Pros and Cons of Creating Producer Organisations (PO) for Mediterranean Small-Scale Fishers" Low Impact Fishers of Europe. 41 stron.
https://lifeplatform.eu/wp-content/uploads/2021/06/LIFE-Producer-Organisations-PO-Guidelines-EN.pdf
Artykuł dostępny online:
[1] Organizacion de Productores Artesanales de la Lonja de Conil" w CONIL de la Frontera w Andaluzji (Hiszpania), która zrzesza około 50 łodzi uprawiających tradycyjne rybołówstwo z wykorzystaniem narzędzi pasywnych ("artes menores"); FSK (Low Impact Inshore Fishing PO), jedna z organizacji członkowskich LIFE w Danii, organizacja zrzeszająca 45 statków należących do kilku stowarzyszeń rybołówstwa przybrzeżnego; oraz PO Estuaire we Francji, która jest organizacją jednogatunkową i zajmuje się wyłącznie zarządzaniem połowami węgorza. Patrz w: Cazalet, B i O'Riordan, B. 2020. "The Pros and Cons of Creating Producer Organisations (PO) for Mediterranean Small-Scale Fishers" Low Impact Fishers of Europe. 41 stron
[2] Nowy rządowy plan działania przedstawiony w marcu 2022 roku, choć bardzo ogólny, przewiduje "zachęcanie do udzielania wsparcia technicznego małym firmom poprzez reformę zasad podziału kwot", w tym "zwrócenie większej uwagi na produkcję poza OP". https://mer.gouv.fr/sites/default/files/2022-03/Plan-action-peche-durable_DP.pdf
[3] Europejski plan zarządzania w ramach WPRyb, który przewiduje zmniejszenie nakładu połowowego o 40% w ciągu pięciu lat (2021-2025) w określonym obszarze zachodniego Morza Śródziemnego.
[4] Prud'homies pochodzą z czasów średniowiecza, od 2021 r. są wpisane na listę niematerialnego dziedzictwa Francji, a obecnie trwa proces wpisywania ich na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.